Ülkemizde halk tarafından ilk defa cumhurbaşkanı seçildi.

Ana muhalefet partisi, TBMM grubu bulunan diğer muhalefet partisi ile birkaç sağdaki ve soldaki küçük tabela partilerinin de desteklediği bir aday ile 12 yıldır Türkiye’yi yöneten hakkında yazılı ve görsel medya da olumlu olumsuz binlerce haber çıkan yargıya ulaşan bir çok soruşturma dosyası ve şaibe bulunan diğer adayla etnik ve bölgesel ayrılıkları temsil eden bir diğer aday yarıştı.Seçim tümüyle eşitsiz güçlerin farklı dengelerin büyük kampanyaların mücadelesine sahne oldu.Tek güzel yanı bu güne kadar yapıla gelen seçim hilelerinin bu seçimde yapılmamış olmasıydı.

İki büyük muhalefet partisinin ortak olarak çıkardıkları ve çatı adayı dedikleri adaya tam manasıyla sahip çıktıkları söylenemez.

Kazanan adayın son derece profesyonelce hazırlanan tanıtım ve reklam kampanyaları yanında çatı adayının kampanyası muhtar adayı ile cumhurbaşkanı adayı arasında ki fark gibiydi. Adam uzun yıllar Türkiye ye gelmemiş halk doğru dürüst tanımıyor sloganı” bu hasret bitsin” kim kime hasret bunu bulan dangalak reklamcı kim.

Biri resmen ülkeyi bölmek için her türlü zemini hazırlamış antlaşmalar yapmış buna rağmen “milli güç diyor” “milletin adamı diyor” öbürü “ekmek için Ekmelettin” diyor kime ekmek verecek siyasi parti liderimi ülke için bir siyasi ekonomik program yapmışta milletin ekmeğini mi büyütecek.

Tüm bu kepaze kampanyalardan başka özellikle İstanbul içindeki CHP’li belediyelerin ilçeleri içinde üst geçitlerde çatı adayları için üç beş afiş varsa diğer adayın binlerce posteri afişi asılıydı. Buna karşın AKP’li belediyelerin sokaklarında üst geçitlerde bina gövdelerinde evlerde binlerce on binlerce afişi vardı. Çatı adayının ise görünmeyen yerlerde mahalle muhtar adaylarının posterlerinden daha sönük birkaç afiş ve posteri asılmıştı. Seçimde MHP hiç ortada yoktu. Sandık başlarına bile görevli göndermediler.

Tüm bu koşullarda bir garip Orhan Veli ne yapsın.