Hükümetle PKK arasında uzun zamandır süren gizli pazarlık bitti,masaya oturma sürecine gelindi.Bu zamana dek hükümet,PKK ile asla görüşmediğini,onlarla bir pazarlık içinde olmadığını,bunu iddia edenlerin şerefsiz olduğunu söyleyerek kendini savunmaya çalışıyordu.Şimdi artık yolun sonuna geldi.Ya İmralı’da masaya oturup bölünmeyi ve bölücü başının ne zaman serbest bırakılacağını karara bağlayacak  ya da masaya oturmayacak.

Ama Hükümet bu şansını kaybetti.PKK’ye tavizler vere vere kaçamayacağı yere geldi.Onu hep  umutlandırdı.Artık terör örgütünü ne geldiği noktanın bir adım gerisine itebilecek ne de masadan kaçabilecek durumdadır.Bu zamana dek uyguladığı yanlış politikalarla  kendini PKK’ye mahkum ve mecbur etti.Şimdi üç şeyden korkuyor:

Birincisi,30 bin insanımızın katilini muhatap alarak onunla masaya oturacağı için Türk milletinden gelecek baskıdan korkuyor.İkinci olarak,Güneydoğu’daki siyasi rakibi HDP’yi,bu olayda üstleneceği misyondan dolayı kendi eliyle onu güçlendirmekten korkuyor.

Diğer korkusu da şu:Bu zamana dek İmralı’yla gizli pazarlık yürüten,ona vaadlerini sözlü olarak ve sessizce bildiren hükümet artık,örgüte verebileceklerini yazılı olarak masaya koymak zorundadır.Bu onu ürkütmekte,korkutmaktadır.Bu korkuyu baştan beri duyan hükümet,milleti bölünmeye alıştırmaya çalışmış fakat henüz bunu tam olarak başaramamıştır.

Bu nedenle,gelecek tepkileri dağıtmak için  hükümet,bu zamana dek olayın dışında tuttuğu CHP’yi de işin içine katmaya,işlemekte olduğu suça ortak etmeye çalışmaktadır.Üniter Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni kuran,Misakı Milli ile ülkenin sınırlarını çizen CHP’yi buna razı edemeyeceğini bildiği için MİT eliyle CHP’ye operasyon planlamaktadır.Bu oyunu sezen Kılıçdaroğlu,MİT’in,AKP’nin özel örgütü gibi çalıştırıldığını açıklayarak oyunu bozmak istemiştir.”Dersimli Kemalim ben” diye haykıran Kılıçdaroğlu’nun geç kalıp kalmadığı çok yakın gelecekte görülecektir.

İktidarı,İmralı mahkumu Apo’yla masaya oturma aşamasına getiren PKK,Bütün Ortadoğu’yu ilgilendiren Kürt sorununu,üçüncü göz cinliği ile uluslararasılaştırmak isterken,isteklerini de her geçen gün genişletirken iktidar tek başına,iç-dış dinamiklerin desteğini almadan,özellikle iç muhalefeti olaya taraf kılmadan  bu çetrefil sorunu çözebilecek midir? İmralı’da kurulacak satranç masasında çözüm mü yoksa çözülme mi konuşulacak? PKK o masa da,ipini elinde tutan ağababalarının isteklerini mi dillendirecek yoksa barış mı isteyecek göreceğiz.