Muhterem,uyguladığı gerilim politikasıyla bölüp AKP tabanına hapsettiği %50 kesimin partiyle bağlarını daha da kuvvetlendirmek,onlarda sarsılmaz bir AKP’lilik kimliği yaratmak için elden ne geliyorsa hala yapıyor.Çünkü varlığının devamını bu kimliğin yaşamasında  görüyor.Bu yüzden sürekli geleneksel,dinsel öğelere sarılıyor.”Amerika’yı Müslümanlar keşfetti” gibi fantastik hikayeler üretiyor.Biliyor ki mütedeyyin halkın değerleri içinde bu öğeler geniş yer alıyor.Hazret böylece hem gündemi değiştiriyor hem de kendine mutlak bağlı ve bağımlı bir kitle oluşturuyor.

Eski ortaklarının inlerine giremeyeceğini de,Atatürk Türkiye’sinde kız-erkek öğrencilerin ayrı okullarda okutulamayacağını da Osmanlıca’nın diriltilemeyeceğini de biliyor ama kafaları karıştırmak,muhalefeti refüze etmek için bu konuları usanmadan işliyor.Tekrar  tekrar anlatıyor.Gerçek olmasa da tekrarın insan psikolojisi üzerindeki etkisini biliyor.Psikolojik operasyon, pragmatik siyaset yapıyor.

14 Aralık operasyonu da bu bağlamda bir siyasi saldırıdır.Hukuksal dayanaktan yoksun,muhaliflere gözdağı vermeye yönelik sonuçsuz bir hamledir.Çok kısa zaman sonra bu atraksiyonlar güncel değerini yitirecek,siyasete yeni malzemeler bulunacak,kitleler de bunlarla oyalanacaktır.Yandaş kalemler bu zamana dek olduğu gibi bundan sonra da,yaratılan bu “illüzyon”un ardından sürüklenecek,gördükleri hayali yazıp anlatacaklardır.işsizlik ve pahalılık kıskacında bunalan insanımız,yardım torbalarıyla günü kurtarmaya çalışan yoksul halkımız, dini ninnilerle ve “yeni Türkiye” hamasetiyle avutulan yurttaşlarımız,ülkede muhalefetin varlığından bihaber yaşamayı sürdüreceklerdir.


Ülke kan kaybederken ve muhalefet kış uykusunda uyurken hayat böyle akıp gidecek.Halkın,özellikle muhalefetin bu gaflet uykusundan uyanması için kimin ne yapması gerektiğini bilen yok.Bilen varsa da söyleyemiyor.Bunun nedeni, kitlelerin üzerine ölü toprağı serpilmiş olması değil,aydınların çıkış yolu bulamaması değil,korkunun insanların üzerine çökmesi,onları sindirmesidir.Oysa gün,korkarak sinme günü değil,vatan için ayağa kalkma günüdür.Ülke bölünürken,bayrağımız parçalanırken memleket dışında her şey teferruattır.