Vikipedi Ansiklopedi ulusalcılığı şöyle tanımlıyor:Türkiyede 2000li yıllarda,Atatürk’ün öngördüğü tam bağımsızlık,ulusal sanayinin gelişimi,gibi hedeflerin terk edildiğine,devletin kuruluş ilkelerinden kopulduğuna ve ulusal çıkarların korunmadığına inanan,Avrupa Birliğine girebilmek için ulusal davalardan ve diplomasideki kırmızı çizgilerden tavizler verildiğini, ülkenin içişlerine yabancı devletlerce karışıldığını iddia eden siyasi akımdır ulusalcılık.Bu görüşü paylaşanlara da ulusalcı denir.

Ulusalcılar,CHP ve MHP’nin birlikte Cumhurbaşkanlığına aday gösterdiği Ekmeleddin İhsanoğlu’nun adaylığına şiddetle karşılar.O kadar karşılar ki,CHP içindeki yirmi kadar ulusalcı milletvekili,Kılıçdaroğlu’nun istemesine rağmen,İhsanoğlu’nun adaylık önerisine imza vermediler.Vermedikleri gibi,CHP içinden bir de ulusalcı aday çıkarmaya giriştiler.Yapmak istediklerinin toplumda karşılığı olmadığı için başarısız oldular.

Ulusalcı olarak tanımlanan bu vekiller ne yapmak istiyorlar? Hizipsel çıkışlarının bir işe yaramayacağını,girişimlerinin bir sonuç vermeyeceğini bilmiyorlar mı? Elbette biliyorlar ama düşünceleri,ahlaki değerleri,yurtsevgileri onları öyle davranmaya mecbur ediyor.Düşüncelerinin katı kalıpları içindeler.Dünyaya kendi pencerelerinden ve biraz da gerilerden bakıyorlar.

Aslında yanlış şeyleri savunmuyorlar.İddiaları tümden geçersiz değil.Son on yıldır Türkiye öylesine ağır bir küresel propagandaya maruz bırakıldı ki,ulusu,ulus devleti,üniter yapıyı,bağımsızlığı,çağdaş eğitimi,Atatürk’ü,Atatürkçülüğü  savunmak çağdışılık,gericilik hatta faşistlik olarak takdim edildi.Bu yüzden bu değerleri savunan ulusalcılar yığınların gözünde tutucu,gerici,ilerlemeye karşı olan dinozorlar olarak bilindi.

Irkçılığı çağrıştıracağından korktukları için “milliyetçiyiz” demeyen,diyemeyen;yapısının Türkçe kurallara uygunluğu tartışmalı olan“ulusalcı”sözcüğünü kendilerine ad yapan ulusalcılar,temel doğruları ve ulusal değerleri dillendirdilerse de,zamanın ruhuna ters düştükleri ve konjonktürün dışında kaldıkları için,kendilerini de pek ifade edemedikleri için yalnız kaldılar,dışlandılar.Ülke için,ulus için hayati değerleri savunduklarına yürekten inanan bu insanlar dışlandıkça yalnızlaştılar.Yalnızlaştıkça hırçınlaştılar.Bu psikoloji onları sürekli yanlışa itti.İçinde bulundukları partinin hemen her politikasına karşı çıktılar.

Bunların,Ekmeleddin İhsanoğlu’na karşı tavır almaları,en son yaptıkları hatalarıdır.Öncüleri akademisyen kökenli olan bu milletvekillerinin hatalarının kaynağı ulusalcılıkları değil,strateji bilmemeleri,somut koşulların somut tahlilini yapamamaları,CHP’de ikbal-istikbal görememeleridir.Sekter tutumlarıyla Erdoğan’ın ekmeğine yağ süren,üstelik kariyer sahibi bu hazretlerin bir adım önlerini görememeleri hazindir.İhsanoğlu’nun adaylığının stratejik olduğunu,engelleyici olduğunu görememeleriyse tam bir körlüktür.Malum zatın Çnkaya’ya çıkışında katkıları olduğu için bunlar kendilerini kutlayabilirler(!)