Gelen yeni bir yıldır ama, giden ömürdür. Gelen yeni yıla sevinçlerle, kutlamalarla, iyilik, sağlık, mutluluk, ferah ve barış, bolluk dilekleriyle gireriz ama hiç de öyle olmaz. En azından çoğunlukla öyle olmaz. Giden, geride bırakılan yıl sadece ömürden gidenle kalmaz bin türlü acı, gözyaşı, ölüm ve zulüm bırakır geride.

Yeni gelen ise umuttur. Bütün kötülükler, karşıtı iyilikleri de yeşertir. Umut olmazsa hayat olur mu?

Zalimlerin devri âlemlerinde bedeli ne kadar ağır olursa olsun umut filizleri her zaman yeniden doğar. İşte biz o yeni doğanız.

 Yeni geleni her zaman sevinçle karşılarız. Hayata dair söylenecek sözümüz vardır. Hayat barıştır. Barışta söyleyecek nice türkülerimiz, gülecek yüzümüz, büyütecek oğullarımız kızlarımız vardır. Toprağa tohum, ağaca meyve, yenecek nice ballı incirler vardır, kardeş sofralarında.

Ne demiş şair ‘kalbim bu acıya dayan / varsın işkenceler doğrasın seni, / duru bir gök için vahşete katlananlar /acıyı bir silah gibi göğsünde saklamalı’.

Vahşete katlanmak değildir mesele. Acıya hiç değil. Hiç istemediğin halde gelir bulur seni. Çaresiz katlanırsın, yürürsün üstüne üstüne;  Gezi'de, Ege’de, Akdeniz’de Karadeniz’de Mezopotamya’da, Ortadoğu ’da Filistin’de… Alaska’dan Hindistan’a kadar… Başı dik, onurlu bir hayat için.

Vakitsiz gidenlerin yaslarını tutmayacağız. Ama asla unutmayacağız da. Sevda ve Aşk – Barış ve Kardeşlik umutlarımızı öre öre kucaklayacağız yeni geleni.

Onlar utançlarıyla baş başa tarihin çöplüğüne atılırken, biz umuda yelken açacağız kardeş türkülerimizle.