İçimden bir sürpriz yapmak geldi. Bir kapı çalınacak ve postacı, “din-don” size bir zarf var diyecek. Zarfı alan canım ablam mutluluktan deli olacak, ben ondan fazla delireceğim bu sürpriz için. Bu kararı aldıktan sonra sıra uygulamaya geldi. Ona fosforlu, janjanlı bir yeni yıl kartı gönderecektim. Hatta içinde kızımın resimleri olacak ve kızımın dilinden teyzesine yazılmış olacaktı.
                Ama ve ama ve yine ama…
                Ayaklarıma kara sular indi, tüm şehri gezdim tek yerde bile yeni yıl kartı bulamadım. Herkes aynı cevabı vurdu yüzüme, “Eskidendi abla onlar.” “Birinizde başka bir şey söyleyin artık!” diyerek, umut ve inatla sonunda bir oyuncakçı dükkanında müzikli, eskiden kalma kartlardan buldum. Çok mutlu olmadım, hatta üzüldüm. Ben ona e-kart gönderebilirdim ama kokumda gitsin istemiştim. Neden unutmaya bu kadar meraklıyız ki? Her geçen yıl geride bırakırız bazı şeyleri. Öyle olması da gerekli  belki.
                Yeni yılda kapım çalınsa ve bir arkadaşım yeni yıl şarkıları söyleyerek, elinde bir demet karla girse içeri.
                Ben çocukken annem erkenden uyanır perdeleri sonuna kadar sıyırıp, “Uyan, bak her yerde kar var, gece kar yağdı,” diyerek bana sürpriz yapardı. Bilirdi benim ona ne kadar sevineceğimi, nasıl mutlu olacağımı.
                Kaç yeni yıl, eski yıl olmadı ki… Ömrümüzden kaç yeni yıl geçip adını eski yıla bırakmadı. Kaç kez yaptık geçtiğimiz yılın tahlilini. Her yılda kaybettiğimiz şeylerde oldu kazandıklarımız da. Mesela her yıl bir yaş daha kazandık. Ömürden bir yıl daha verdik. Bazen yeni bir hastalık, belki bir diş kaybettik, yıllarca dilimizin ucunda olan sözleri yitirdik. Kaç giden uçağa el salladık, kaç gelen yeni yolcuya merhaba dedik. Hayatımızdan birileri çıkarken başkaları hızla girdiler dünyamıza.
                Hep yenilendi hayatımız, yıllarımız. Bilgisayar gibi yeniledik sürekli bir şeyleri.  Bir şeyler yenilenirken başka bir şeyleri eskittiğimizi fark edemedik. Yenilere yeni ve afilli diye sevinirken, eskiyenlere özlem duyacağımızı bilemedik. Her yeni yılda yeni bir strateji daha geliştirdik. Bu yıl bu olacak dedik. O yıl başlar başlamaz unuttuk. Hep bir şeyleri unuttuk, hep bir şeyleri eskittik.
                Bir düşünür derki; Yenilenirken eskitmeyin! Eskitseniz de unutmayın! Anılar da olmasa ne kalır avucumuzda?
                İlk önce sağlık, sıhhat daha sonra sevgi; tıpkı bebekleri sevdiğimiz gibi sahici ve yürekten. Bol şans, şans bol olduktan sonra tüm kapılar şansla açılır zaten. Sağlık, sevgi ve şans bir yıl için mutlu olmanın temelini oluşturacak başlıca dilekler, buradan sonrası sizin ne dilediğinize bağlı.
                Kötü şeyleri unutmak, güzel şeyleri yıllarca hatırlamak dileğiyle… 

                                                               MUTLU YILLAR TÜRKİYE!

Not:
1-Twitterdan aldığım bilgilere göre bu yıl noal baba getirdiği hediyeleri gümrükten geçirememiş, boşuna baca altlarında beklemeyin.
2-Hazır yeni yıl gelmişken kimden ne hediye koparabiliyorsanız koparın.
3-Hadi seneye görüşürüz espirisi yapanları “Bu sene geçmişti zaten, o zaman daha bundan sonra ki seneye canım,” diyerek bir yıl daha geriye uğurlayın.
4-Artık o dişçiye gidin, tedavinizi olun.
5-Bu yıl havai fişekleri siz patlatın.
6-Bildiğiniz üzere o düşünür yine benim J