51 yıl sabah güneşini görmedim.

Ülkem için ailem için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım.

Bayrağın dalgalandığı istiklal marşının söylendiği ezan seslerinin hiç dinmediği bu toprakların en ücra köşelerinde devlet görevinde bulundum.

Verilen her görevi hakkın ve haklının yanında yer alarak yerine getirdim.

Zaman zaman siyasi düşüncelerim dolaysıyla takip altında tutuldum. Hakkımda sakıncalı dosyaları tanzim edildi.

Suçum ezilenin yanında yer almaktı 

Sesim çıktığınca bağırdım, kimseye sesimi duyuramadım. 

Göndere çekilen her bayrağın önünde söylenen istiklal marşını dinlerken gözleri yaşaracak kadar bu ülkeyi sevmenin suç olduğunu çok geç anladım.

Kalemim yazdığınca içinde yaşadığım topluma karşı kendimi sorumlu hissederek ülkemin daha ileriye gitmesi insanların daha iyi yaşaması emeğin en yüce değer olarak kabul edilerek soygunun sömürünün sona ermesi ezenin ezilenin hakkı yenenin yanında yer alan yazılar yazdım.

Sonunda yorgun kalbimin sesini hayallerimle birleştirdim.

Mavi suların yeşille kucaklaştığı doğanın her renginin uçsuz bucaksız ormanların serin suların engin kumsalların küçük güzel ve şirin kasabası KÖYCEĞİZDEYİM…

Artık bu yeryüzü cennetinden sizlere ulaşacağım. Her zaman olduğu gibi bildiğim doğrulardan şaşmadan.

SEVGİYLE KALIN.