Ayrı mevsimde ayrı günü yaşar gibi özgürce yaşamak vardı

Oysa yaşamak dediğin eksik olmak mıydı? yoksa her gün biraz daha azalmak mı ?

Ya da artarak çoğalmak mı? Hangisiydi acaba yaşamak?

Her sabaha biraz daha kırgın başlamak mı? Yoksa gülerek güneşe merhaba demek mi?

Bulutlarla birlikte ağlayabilecek kadar paylaşımcı olmak mıydı yoksa tek gerçek?

Yoksa dünleri öfke ile anmak bugünlere hep kuşkulu yaklaşmak mı?

Neydi acaba bilinmeyenli o denklem?

Çözülebilen mi yoksa çözülemeyen miydi bu esrar?

Hangisi doğruydu?

Sorguladıklarımız mı yoksa hesapsız bilinçsiz tükettiklerimiz mi?

Ürettiklerimizin adı neydi bu yasak hayatta

Neyi yeterince anlayabilmiştik;

Anlayamadıklarımızı sorgulamak mıydı asıl hikâye… !

Ektiklerimizi biçerken dilimize doladıklarımız ne denli doğruydu

Hata ararken hatalıyı ararken asıl yanlışı mı bulmuştuk aslında… 

Asıl felaket neydi: Zaman mı?

Bitip giderken ;yitirdiğimizin, farkında olmadığımız her an tükenen dakikalar mıydı kaybettiğimiz…?

Farkında olmanın mükemmelliğini yaşamak mıydı aslında birazda işin gerçeği..

En büyük gülücükleri ağlamanın muhteşem ezgisinde kaybetmenin ayrı bir yanı vardı şüphesiz oysa  kaç bahar daha biz bekliyordu…

Hangi yarınlara merhaba demenin büyüklüğünü yaşayacaktık

Ya sorguladıklarımız onlar olmasa yarına nasıl başlayacaktık

Umutlar yittiğinde başlamayacak mıydı pişmanlık?

Oysa pişman olmanın bile güzel yanı vardı

Kendinden sonra gelecek felaketleri önlemek gibi

Biz saklambaç oynarken bile kayıpları bulurduk

Yitirdiklerimiz iki eksik iki fazla idi.

Oysa yitmeyenler vardı

Ve asıl hikaye neydi biliyor musun

Yitip gidenleri ve bizden olmayanları anlamak aramak ve onun için yas tutmak yerine elimizdeki yerimizdeki; yüreğimizdeki tamlamayı bulmak…. Onu çözmekti

İşte denklem o zaman bilinmeyenden çıkacak

Ve aranan soruların cevabı bulunmuş olacak!!!