Oturduğum yerde kafamda gezinen tilkilerle yürüyüş yapma özelliğimdem vazgeçemediğime göre yine üretirken buluyorum kendimi.
Ve evet ben bunu yine sabah saatlerinde yapıyorum. Sabahın hikmeti ve fazileti büyük benim üzerimde. Çünkü beynimin en verimli çalıştığı saatler hep sabah seherleri oluyor.
Çok eğlenceli ve hiç oynamadığım bir oyun oynarken buluyorum kendimi.
Başlıyorum yatağın içerisinde... Gel seninle mesela oynayalım Kamuran.
Mesela şimdi kocaman bir bardak portakal suyu ile dilimlenmiş peynir tabağı ve yastıklı bir tepsi üzerinde, içerisinde ince bir vazoda henüz kopralımış, tek bir çiçekle sabah kahvaltısı getirmiş olsa birileri...
Ya daa meselaa; süper bir müzik sesi yankılansa şu an evimin içerisinde ve ben yatağımda çarşafa dolanıp şöyle bir gülümseyerek açsam gözlerimi sabaha.
Birileri bana bu süprizi yapsa.
Ya da meselaa; bir vapurda olsam şimdi. Dalgalar paralasa ardımda kendini. Ordan oraya çarpsa gövdelerini ve ben yüreğimde huzur, gözlerimde tebessüm ile martılara simit atarken bulsam kendimi.
Mesela kapı çalsa, o gelse...
Mesela telefon çalsa, o arasa...
Mesela oturum açsa, mail yollasa yanlışlıkla...
Mesela ben daha genç olsam, on yedim de meselaa...
Mesela daha da geçmişe gitsem, çocuk olsam bir parkta, bir salıncakta...
Mesela annem gelse ve bana süt ısıtsa.
Sihirli bir el evimi temizlese mesela...
Bu meselalar herkeste türlü türlüdür. Hayellerden yola çıkarlar ilk önce, nereye gideceklerini bilmeden savrulur ve sonunda bambaşka diyarlarda bulurlar kendilerini. Bir kaç dakika veya daha fazla... Ama güzeldir mesela demesi. Hayaller kurulması ve bu hayallere ümitler yüklenmesi.
Mesela bir kuşun sırtına yüklesem hayallerimi, benim istediğim yerlere savursa benim için. Onlar benim başımda uçuşsalar bir bir.
Şimdi kalksam, gitsem ona, desem ki " Aç bakeeem kollanıı" :) 
Yok yok sadece mesela ;)

Bu yazımın altına, yorumlar kısmına herkes meselasını yazsa...
Yazı büyüse, meselalar çoğalsa, çocuklar gibi oynasak mesela...
Ne dersiniz sizinle MESELA OYNAYALIM MI?