Demokrasiyle yönetilen her ülkede muktedirler kendi iradeleri ile çalışanlar için daha iyi bir hayat daha adil bir ücret konusun da hiçbir talep de bulunmayan halinden yaşamından memnun olan insanlara alın terinin emeğinin karşılığını vermez.

Mutlaka toplumda bir hareket bir memnuniyetsizlik bir tepki görünce bu tepkileri ya küçük iyileştirmelerle geçiştirmek ya da bol umut ve vaatlerle kitlelerin sorunlarını öteler.

Eğer hak talebinde bulunan toplum örgütlü toplumsa birlikte hareket edebilme kabiliyetine sahipse yasalar içinde kalarak üretimden aldıkları güçlerini kullanarak insanca yaşam hakkını savunup mutlak surette taleplerinin karşılanmasını sağlayabilirler. 

İktidarlar en azından asgari müştereklerde birleşerek çözüme yakın öneriler getirip bunlar üzerinden karşısında pazarlık gücü olan irade sahipleriyle kaosa meydan vermeden antlaşma yolunu seçer.

Ülkemizde özellikle son 12 yıldır çalışanların üretenlerin sendikal haklar 1970 yılların gerisine düşmüştür. Örgütlü kesimlerin cılız saman alevi gibi gelip geçen demokratik eylemlerine bile tahammül edilememekte ve çalışanlar demokrasiye insan haklarına çağın gereklerine uymayan şiddet ve baskıyla karşılaşmaktadır.

Bunun sonucu son yıllarda STK.ların etkinliği çözüm önerileri mensupları için iyileştirme talepleri karşılanamamaktadır.

Hafızalardan silinmeyen özelleştirme mağdurlarının Ankara eylemlerinde kışın ortasında coplanıp gazlanarak dayakla buzlu havuzlara atılmaları keza hak arayan assubaylara eylemlerini kimse görmesin diye başkentin arka sokaklarının güzergâh olarak gösterilmesi uygulamaları anti demokrat baskıların örnekleridir.

Bu koşullarda kamu yararına çalışan dernekler mensuplarının hak ve hukuk mücadelesini sürdüremez hale gelmişlerdir.

Ayrıca sendika ve diğer STK. Üyeleri 12 yıldır yoğun polisiye baskılar korkutmalar ile siyasal ve dinsel yönlendirme uyutma uygulamaları ile toplumu, duyarsız verilenle yetinen kaderci bir hale getirmiştir.

İnsanlar artık kafalarının içindeki beyni kullanmak yerine karın boşluklarındaki mide ile düşünür olmuş kaderini geleceğini iradesini siyaseti rant ve rüşvet aracı olarak kullananların emrine kiralamıştır.

Bunun sonucu kitle örgütleri etkisiz birer tabela örgütü haline gelmiştir.

İşte tüm olumsuzluklara rağmen yasaların verdiği hakları kullanamayan sendikalar dışında kitle örgütleri içinde son yıllarda bir sendika değil de salt bir dernek olan TEMAD(Türkiye emekli assubaylar derneği) bu mücadele içinde aktif olarak yer almış mensuplarının yıllardır çözüm bekleyen ötelenen meslek sorunların çözümü doğrultusunda kendisine önemli bir yer edinmiş geniş kitlesel eylemler düzenlemiş yakın bir gelecekte sorunların çözümü doğrultusunda adım atılmaması halinde daha geniş katılımlı eylemler düzenleyecektir.