Bugünlerde kimin çantasına baksam antdepresan var..Asprin gibi kullanılmaya başlandı,her çantada -çekmece de yerini aldı.Hayat için de gelişen-dönüşen hiç bir şeye tahammülümüz kalmadı..Sonunda ağlayacağımız için bize gülmeyi çok gören atalarımızın sözlerin den hala etkilenmekte ve gülerken frenlerimize basmaktayız.Herşeyin fazlası zarar ama gülmenin asla.Koyverin gitsin anasını satayım..Tebessümleriniz de gözü kalanların da gözü çıkmasın ama(çünkü biz nazar değmesin diye hep kıçımızı kaşırız) gülüşlerimizi de almasınlar bizden.

Bence bencil olan S'ANAX,yalancı olan ATAR'AX kullanmalı ki, kendi özgüvenini geberesice sinirlerini uyuşturarak kazansın.Yani öyle gün için de melül melül gülümseyen,ota boka kahkaha atan,yolda zıp zıp yürüyen insanları kısanmayın,çünkü çoğu antidepresan takvıyeli.Bacak kadar çocuklar da bile var olan sinir,biz de nasıl olmasın yahu..Yeni moda takıntılarımız var bizim.. "hem paniğim,hem atağım cancazım,öyle istemediğim ortamlarda duramam ben"diye çoook yerden çuf çuflayan gördüm ben..

Yahu kocaa yaz mevsimi geçti,tek bir satır yazamadım ben..Kısacık gecelere hiçbirşeyi sığdıramadım,geçen kış geçici olarak (şu zamana kadar) helalleştim kalemcezimle.Hem zaten ne yazacaktım ki,iftar da hangi tür hurma yeneceğini mi,yada sadece ayağımı bir kez sokabildiğim denizin şeffaf analarını mı? (ki neler biliyorum) .Velhasıl kış geldi,ilham perlerimin kafatasına göçü başladı..Heryeri ve herşeyi gözlemliyorum şimdilerde,ama içimde sonsuz bir bir mutluluk ve herkese karşı olumlu düşünceler var..Tahtalı köye gitmeden,tüm içsel hesaplarımı yazmalıyım adisyona ve tek tek atlamadan ödemeliyim hepsini.Hatta cömertliğimi takınıp "üstü kalsın haklarımın"demeli,düşmanımı bile utandırmalıyım gereksiz kini için..

Hayatta hiç bir şeyi es geçmedim..Dostu da ,düşmanı da..Olmak istemediğim hiç bir yerde de olmadım..Olduğum yerde de olmaktan gerçekten mutluluk duydum..Ülke,şehir,mezhep ayrımını zaman zaman istesemde yapamadım..İnsanlara tavrımı hep yemek zevkimle aynı kıldım..Canlar;ben çocukluğumdan bu yana bilirmisiniz ki hiç yemek seçmedim..Ama sadece doymak için de yemedim...Yani hayatımdaki her insandan,tabağımdaki yudum kadar zevk aldım,sindirdim,benimsedim..Ne yemeklerde, ne insanlarda bu sebeple hazımsızlık çekmedim..

Kendini en radikal,en uçlarda gören insanlardan olmamaya özen gösterin..Sade,yalın ve özgüveni olan insanların marjinal görünmeye ihtiyaçları zaten yoktur ki..Her sabah yüzünüzle birlikte ruhunuzu da yıkayım ve ayna da bir söz verin kendinize. "ben de herkes gibiyim,ölümlüyüm..Bu sebeple farklı bir yaratıkmışım gibi salınmayacağım etrafta."İşte bu düşünceyle sabahları çıkın evlerinizden..Kalabalıklara karışın,gülümseyin...Bir cüzdanınıza bir de onurunuza sahip çıkın ÇALDIRMAYIN..