Çok sevdiğin bir şeyi her an kaybetme korkusunu, onunla geçirdiğin her dakikanın kıymetini ve anların geri gelmeyeceğini bilerek yaşadın mı?
Yanındayken özledin mi? Bugün burada, ertesi gün gidecek diye düşünerek ama.

Ben yaşadım…

Okuduğunuz şiirleri, aynı anda haberleşerek dinlediğiniz şarkıları bir daha o olmadan nasıl dinleyebileceğini düşündün mü?

Geçirdiğimiz anların tekrarı yok. O keyifli anların geçmişe gömüldüğünü düşündükçe, mutlu olduğum zamanlarda bile hüzün kaplıyor içimi, anların tadını çıkaramıyorum. Zamanı durdurmak isterdim, mutlu olduğumu hissettiğim her hangi bir yerde kalmayı. Ancak bunun mümkün olmadığını biliyorum ve ben mümkünü olmayan her şeye düşman oluyorum.
Ömrümüzün orta yerini çoktan geçtik, belki yaşayacak çok vaktimiz olmadığından mutlu günlerimi maziye depoluyorum, günü geldiğinde çıkarıp bakmak, dinlemek ve koklamak için.

Vakitsizlikleri sevmiyorum.

Sen burada hep benimle kal istiyorum ama sadece mutlu olduğun sürece.
Yanımdayken seni üzgün ve mutsuz görmeye içimin elvermeyeceğini biliyorum.

Biliyor musun?  Şu anda sen karşımdasın, okuduğun şiiri dinlerken, benden gittiğini hissediyorum. Gitmek zorunda olmasan gitmezdin biliyorum ama hayat bazen tercihler yapmak zorunda bırakıyor.

Kalbimin görünmeyen en derin bir yerinde, sana hasretimin hüznü içimi yakıyor.
Gitme diyemiyorum çünkü kalıp mutsuz olursun diye korkuyorum.
Yüzüne her bakışımda, gitmişsin gibi özlüyorum.
Yanımdasın, her saat, her dakika geriye atıyor yaşananları ve tekrarı yok.
Zaman, ağzımıza bir parça bal sürüp, hızla uzaklaşırken yelkovan, akrep’i kovalıyor.

Geçmişe bir anı daha yollayacağım, şimdi bana bir türkü söyle.

***
Sevgiyle kalın