2002 yılına dek Türkiye PKK cinayetlerini hep, ”silahla bir yere varılmaz” diyerek küçümsedi.Aynı  yılın Kasımında iktidara gelen Erdoğan da bu söyleme takıldı. Her PKK cinayetinin ardından o da,”terörle bir yere varılmaz”dedi.

2010’lardan itibaren Erdoğan,hem 30 yıldır hükümetlerin diline pelesenk ettikleri bu,”silahla bir yere varılmaz” nakaratını sık sık kullanır oldu hem de,”tek vatan,tek devlet” edebiyatı yaptı.Çünkü Erdoğan bir yandan PKK ile mücadele eder görünürken öte yandan bu örgütle gizli görüşmeler yürüttü. Vatan,bayrak,devlet masaya yatırıldı,bu değerlerimiz PKK ile pazarlık konusu yapıldı.

Erdoğan’ın yöntemiydi bu.Gizli kapılar ardında bir iş çeviriyorsa,yaptığı o işin tersini anlatan sözler ederek karartma yapıyordu.Ya da kendi yaptığı işi,muhalefete mal ediyordu.Gerçek kısa zamanda ortaya çıkıyordu ama o buna da bir kılıf buluyordu.

Erdoğan PKK ile ilişkilerini hep böyle yürüttü.Görünürde başka,gerçekte başka…Durum böyle olduğu için PKK bugün kurtuluş savaşçısı,örgütün başı da barış kahramanı oldu.Hükümetin yanlış politikası PKK’yi büyüttü.Apo,içinde bulunduğu 11 metre karelik hücreden hükümete emirler veriyor,Anayasa’nın nasıl olacağını dikte ettiriyor;bu başarılarından dolayı da ağababalarınca “Time”a kapak oluyor,yılın yüz ünlüsü arasına giriyor.

Hükümet,yanlışından dönmüyor,PKK’nin güçlenmesine sürekli zemin hazırlıyor,onun isteklerini tek tek yerine getiriyor.Pervin Buldan’a göre Apo’nun belirlediği sözde ”akil insanlar”a,halkı bölünmeye razı etme görevi veriliyor;AKP’yi protesto gösterilerine katılan yurtseverlerin ellerinden Türk Bayrakları toplatılıyor;kamu kurumlarından Türk,Atatürk adları ve TC kaldırılarak Kürtçülüğe alan açılıyor.

PKK ülke topraklarını bölerek federasyon kurmaya doğru hızla yol alıyor.Bunu Apo,Kandil’e yolladığı ilk mektupta belirttiği gibi, Ahmet Türk de Fransa’da Kürtlere yaptığı konuşmada açıkça söylüyor.Diyor ki; ”bu zamana dek Kürtler hiç yenilmedi.Dağda kazandık,masada da kazanacağız!”

Oysa bu doğru değil.Emperyalizmin sözcülüğünü yapan bu zatın dediği doğru olsaydı ve Kürtler hiç yenilmemiş olsaydı,çoktan devlet olurlardı.Türk tarihinde 34 Kürt isyanı var.Bunun 27’si Osmanlı döneminde,7’si Cumhuriyet döneminde olmuş ve hepsinde de tepelenmişler.

Kürtçüler’in son başkaldırışı PKK kalkışmasıdır.Her türlü iç ve dış desteğe rağmen bu kalkışmanın da sonu,öncekiler gibi yenilgi olacaktır.Eşkıya dünyaya hükümdar olamayacaktır.Kürt halkının çoğunluğu bölünmeden yana değildir çünkü.

Emperyalizmin taşeronluğunu yapan bölücüleri ne “Time”ın patronları kurtaracak ne de”akiller”in nafile gayretleri...Atatürk ve ulus  devlet düşmanı,Apo hayranı bu güruhun sonu da,Vahdettin’in “Nasihat Heyetleri” gibi olacaktır.