Ben futboldan anlamam.Hayatım boyunca ne futbol oynadım ne de futbol üzerine konuştum.Ama Gezi Direnişi’yle bu yaşımda  futbolu ve taraftarı keşfettim.Bizim gençliğimizdeki ülke sorunlarıyla ilgilenmeyen apolitik futbolcu gençlik gitmiş,ülkesi ve halkı için ayağa kalkmış taraftar gençlik gelmişti.

HAZİRAN DİRENİŞİ

Yıllardır birbirlerine düşman gibi davranan taraftar gençler,ellerine  bayraklarını almışlar Taksim’e yürüyorlar; ”bağımsız Türkiye!” diye bağırıyorlar;hep bir ağızdan marşlar söylüyorlar;birlikte polis copuna,gaz bombalarına ve tomaların üzerlerine sıktığı zehirli suya yiğitçe direniyorlardı.Son yıllarda zaman zaman televizyonlarda gözüme ilişen fakat hiç ilgimi çekmeyen “Çarşı” flaması,İstiklal’de BJK‘li gençlerin ellerinde  özgürlük bayrağı gibi dalgalanıyor;ezeli iki rakip FB’li ve  GS’li taraftarlar kol kola yürüyorlardı.

Nasıl olmuştu da hayatı futbol olan,dünyaya futbol penceresinden bakan,futboldan başka bir şeyle ilgilenmeyen,takımları için canlarını veren gençler,vatan için,özgürlük için ayağa kalkmışlardı?

GENÇLİK NEDEN İSYANDA?

Onları bu isyana,iktidarın antidemokratik tutumu ve milli olmayan uygulamaları yöneltmişti.TSK’yı darma dağın eden,yargıyı ele geçiren,milli eğitimi milli olmaktan çıkaran,yurt toprağını satan,açılım adı altında ülkeyi bölünmenin eşiğine getiren,mezhepçilik yaparak milleti kutuplara ayıran iktidarın haksız,hukuksuz uygulamaları,futboldan başka bir şeyle ilgilenmeyen gençleri de ayağa kaldırdı.

Mütareke’den sonra İstanbul’u işgal edip her köşede yurtsever avına çıkan,İstanbul halkını canından bezdiren yabancıların balıkçıları,hamalları,seyyar satıcıları,külhanbeyleri bile uyandırıp vatan savunmasına yöneltmeleri gibi bu iktidar da işbirlikçi tutumu ve gayrı milli uygulamalarıyla,yıllardır içine kapanık yaşayan,ülke sorunlarıyla pek ilgilenmeyen futbolcu gençliği  de ayağa kaldırdı.

Bu yurtsever ve yiğit tutumu nedeniyle dünya,Türk gençliğini  alkışladı.Bu zamana dek futbolla hiç ilgilenmeyen ben de artık,taraftar gençliğimize büyük sempati duyuyor, FB ve  Çarşı adını duyunca televizyonun sesini yükseltip kulak kesiliyorum.

Gençliğimizin ayağa kalkışıyla iktidarın  karizması öyle derin çizildi ki,o sendelemeyle dengesi bozulan iktidar akıl almaz işler yapmaya başladı.FB’nin başkanına reva görülenlerden sonra,onun yokluğunda  kulüp ele geçirilemeyince ,son Genel Kurul’da onun karşısına bir Truva atı çıkartılarak da sonuç alınamadı.Sahneye sürülen adaya karşı Aziz Başkan’ın ezici zaferi, 3 Temmuzun rövanşı oldu.

Bu yenilginin ezikliğiyle  iktidar,Taksim Direnişi’nin kahramanları olan öğrencilerin evlerine baskınlar düzenleyerek hem acısını unutmak hem de mağlubiyet psikolojisinden kurtulmak istedi.Bundan da sonuç alamayacağı anlaşılan iktidarın,yeni planlar hazırlama gayreti içinde olduğu bilinmelidir.Diyarbakır şovu bunlardan biri değil midir?