Donmaktan kurtulduk!
Yayınlanma:
Güncelleme:
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nın Evsizlere Sıcak Yuva Projesi'nin uygulamaya iki kurumdan biri olan Büyükçekmece Kaymakamlığı, yüzlerce kişiye kucak açtı. Proje kapsamında el uzatılan ihtiyaç sahibi kişiler Kaymakamlık sayesinde donmakta
Büyükçekmece Kaymakamlığı ve Ankara Merkez Kaymakamlığı'nın Aile Bakanlığı'ndan alarak uygulamaya koyduğu Evsizlere Sıcak Yuva Projesi çok sayıda kişinin yüzünü güldürdü. Proje kapsamında toplam 12 kişi Büyükçekmece Sahili'nde bulunan Turkuaz Otel'e yerleştirildi. Otelde konaklayan garibanların yatak ve kahvaltı ücreti vakıf tarafından ödeniyor. Hem bu kişiler hem de ilçe genelinde ihtiyaç sahibi yurttaşlar öğlen yemeklerini yine gönüllülerce desteklenen, Kaymakamlık binasının altındaki aşevinde yiyebiliyor.
Umarım geçici değildir
Büyükçekmece Kayzmakamlığı'nın Evsizlere Sıcak Yuva Projesi'nden faydalanan ihtiyaç sahipleri gazetemize konuşarak geçirdikleri süreci anlattı. Projeden önce kış mevsiminde çok sayıda kişinin soğuk nedeniyle hayatını kaybettiğini belirten ihtiyaç sahipleri, “Bu proje sayesinde biz de donmaktan kurtulduk. Bu projeyi hayata geçiren değerli Kaymakamımıza ve ekibine şükranlarımızı sunuyoruz.Umarız bu hizmet her zaman devam eder. Referandum hizmeti olarak kalmaz” açıklamasını yaptı.
Seneye daha kapsamlı hizmet olacak
Başlattıkları projelerle ilgili gazetemize konuşan Büyükçekmece Kaymakamı Mustafa Hulusi Arat, “Bu proje bizim değil Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nın projesi. Bakanlığa bağlı Sosyal İşler Müdürlüğü'ne başvurduk ve gereken desteği almaya başladık. Bu yurttaşlarımıza yaptığımız harcamaların tamamını bakanlık karşılıyor.
Bu yıl ilk defa başlayan bir proje. Seneye çok daha yaygın çok daha kapsamlı bir şekilde devam edecek. Şayet referandumdan dolayı bu projenin başladığını düşünenlere ise söyleyeceğimiz şudur; Proje şimdilik sadece Ankara merkezde ve Büyükçekmece'de gerçekleşiyor. Böyle bir şey olsaydı her valiliğe ve kaymakamlığa mecburi kılınırdı” dedi. Kaymakamlığın ilçe genelinde evsiz, barksız, işsiz yurttaşlara sahip çıktığı gibi, İlçe Halk Eğitim Merkezi bünyesinde ve İş-kur aracılığı ile açılan aşçılık okuluyla da birçok kişiyi meslek sahibi yaptığını belirten Arat, “Burada ayrıca bağımlı ailelerine ve hastalara da desteğimiz var. Gerek doktor gerek manevi desteklerimizi gönüllü kişiler tarafından vermeyi sürdürüyoruz. Önceleri yatılı destek de veriyorduk ama şimdi gün boyu yaşam evi desteği vererek buraya gelen yurttaşlarımızın iyi zaman geçirmelerini ve bağımlılarımızın tedavi olmalarını sağlıyoruz” diye konuştu. Projeden faydalanan ihtiyaç sahipleri gazetemize konuştu:
NEJDET GARİP: 56 yaşındayım. Yüzde 44 engelliyim. Tepecik'te yaşıyordum. Son yıllarda önce ailemi, sonra evimi, işimi, her şeyimi kaybettim. Sokakta merdiven altlarında yaşam mücadelesi veriyordum. Allah razı olsun kaymakamlığımız el uzattı ve şuanda otelde yatıp kalkıyoruz, karnımız doyuyor. İş arıyorum çalışabilecek işim olursa kendi ayaklarım üzerinde durabilirim.
HALİL ATILGAN: 77 yaşındayım. Yüzde 70 engelliyim. Şeker hastasıyım. 1989 Bulgar göçmeniyim. Tepecik'te yaşıyordum. Her şeyimi kaybettim. Kimim kimsem bir gelirim yok. Sokakta merdiven altlarında yaşam mücadelesi veriyordum. Allah razı olsun kaymakamlığımız el uattı ve şuanda otelde yatıp kalkıyoruz, karnımız doyuyor. İş arıyorum çalışabilecek işim olursa kendi ayaklarım üzerinde durabilirim.
YAŞAR MERMERCİLER: 56 yaşındayım. Evim barkım yok. Hurda toplayarak geçiniyorum. TECELLİ SÖYLER: 54 yaşındayım. A sınıfı inşaat ustasıyım. İşsizim iş arıyorum. Kimim kimsem bir gelirim yok. Sokakta merdiven altlarında yaşam mücadelesi veriyordum. Allah razı olsun kaymakamlığımız el uattı ve şuanda otelde yatıp kalkıyoruz, karnımız doyuyor.
CANAN ERKMEN: 40 yaşındayım. Yüzde 80 engelliyim. CANAN ERKME: 68 yaşındayım. Celaliye'deki belediyenin kontenyırında kalıyordum. Evim barkım bir gelirim kimim kimsem yok. Allah bizlere el uzatanlardan razı olsun. Umarım bu hizmetleri hep devam eder.
KORAY YILERİ: 65 yaşındayım. 1980 ihtilalinde görevden uzaklaştırılan bir öğretmenim. Devlet babadan bana emeklilik için yardımcı olmasını bekliyorum. ZEKİ KÖMÜ: 60 yaşındayım. Yüzde 75 engelliyim. 25 yıldır Büyükçekmece'de yaşıyorum. Felç geçirdim. Evsiz işsiz kimsesizim.
ERSOY VE FARUK KANTEPER: 38 ve 40 yaşında iki kardeşiz. Epilepsi hastalarıyız. Arada bir garsonluk yapıyoruz. İlaç tedavisi görüyoruz. Her zaman bakıma ve yardıma ihtiyacımız var. Allah yardımcı olanlardan razı olsun.
MEHMET UYGUNALP: 65 yaşındayım. Kapalıtaş'ta kıymetli taşlar işleyicisiydim. İşlerim iyiydi. Babam Büyükçekmece'de pastane açınca ben de buraya yerleştim. Sonra herşey ters gitmeye başladı. 1979 doğumlu kzım ve 1980 doğumlu oğlum Almanya'da yaşıyor. Eşim beni terk etti Antalya'da bir zengin ile evlendi. Bir anda kimseiz ve işsiz kaldım. O zamanki belediye başkanı Ali Çebi bana sahilden bir büfe verdi. İdare ediyordum.
Ancak 1994 seçimleri sonrası başkan seçilen Hasan Akgün ilk benim büfemi yıktı. Başkan Akgün'e defalarca ulaştım abana 50 lira verdi gönderdi. Yardımcı olmadı. Aqua Marine'in yanındaki boş alanda yaşıyorum. 20 yıldır sokaklarda yaşıyorum. Allah razı olsun bizlere bu hizmeti verenlerden. İnşallah referandum projesi değildir. Referandumdan sonra da bizlere sahip çıkarlar. Mehmet Mert
Umarım geçici değildir
Büyükçekmece Kayzmakamlığı'nın Evsizlere Sıcak Yuva Projesi'nden faydalanan ihtiyaç sahipleri gazetemize konuşarak geçirdikleri süreci anlattı. Projeden önce kış mevsiminde çok sayıda kişinin soğuk nedeniyle hayatını kaybettiğini belirten ihtiyaç sahipleri, “Bu proje sayesinde biz de donmaktan kurtulduk. Bu projeyi hayata geçiren değerli Kaymakamımıza ve ekibine şükranlarımızı sunuyoruz.Umarız bu hizmet her zaman devam eder. Referandum hizmeti olarak kalmaz” açıklamasını yaptı.
Seneye daha kapsamlı hizmet olacak
Başlattıkları projelerle ilgili gazetemize konuşan Büyükçekmece Kaymakamı Mustafa Hulusi Arat, “Bu proje bizim değil Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nın projesi. Bakanlığa bağlı Sosyal İşler Müdürlüğü'ne başvurduk ve gereken desteği almaya başladık. Bu yurttaşlarımıza yaptığımız harcamaların tamamını bakanlık karşılıyor.
Bu yıl ilk defa başlayan bir proje. Seneye çok daha yaygın çok daha kapsamlı bir şekilde devam edecek. Şayet referandumdan dolayı bu projenin başladığını düşünenlere ise söyleyeceğimiz şudur; Proje şimdilik sadece Ankara merkezde ve Büyükçekmece'de gerçekleşiyor. Böyle bir şey olsaydı her valiliğe ve kaymakamlığa mecburi kılınırdı” dedi. Kaymakamlığın ilçe genelinde evsiz, barksız, işsiz yurttaşlara sahip çıktığı gibi, İlçe Halk Eğitim Merkezi bünyesinde ve İş-kur aracılığı ile açılan aşçılık okuluyla da birçok kişiyi meslek sahibi yaptığını belirten Arat, “Burada ayrıca bağımlı ailelerine ve hastalara da desteğimiz var. Gerek doktor gerek manevi desteklerimizi gönüllü kişiler tarafından vermeyi sürdürüyoruz. Önceleri yatılı destek de veriyorduk ama şimdi gün boyu yaşam evi desteği vererek buraya gelen yurttaşlarımızın iyi zaman geçirmelerini ve bağımlılarımızın tedavi olmalarını sağlıyoruz” diye konuştu. Projeden faydalanan ihtiyaç sahipleri gazetemize konuştu:
NEJDET GARİP: 56 yaşındayım. Yüzde 44 engelliyim. Tepecik'te yaşıyordum. Son yıllarda önce ailemi, sonra evimi, işimi, her şeyimi kaybettim. Sokakta merdiven altlarında yaşam mücadelesi veriyordum. Allah razı olsun kaymakamlığımız el uzattı ve şuanda otelde yatıp kalkıyoruz, karnımız doyuyor. İş arıyorum çalışabilecek işim olursa kendi ayaklarım üzerinde durabilirim.
HALİL ATILGAN: 77 yaşındayım. Yüzde 70 engelliyim. Şeker hastasıyım. 1989 Bulgar göçmeniyim. Tepecik'te yaşıyordum. Her şeyimi kaybettim. Kimim kimsem bir gelirim yok. Sokakta merdiven altlarında yaşam mücadelesi veriyordum. Allah razı olsun kaymakamlığımız el uattı ve şuanda otelde yatıp kalkıyoruz, karnımız doyuyor. İş arıyorum çalışabilecek işim olursa kendi ayaklarım üzerinde durabilirim.
YAŞAR MERMERCİLER: 56 yaşındayım. Evim barkım yok. Hurda toplayarak geçiniyorum. TECELLİ SÖYLER: 54 yaşındayım. A sınıfı inşaat ustasıyım. İşsizim iş arıyorum. Kimim kimsem bir gelirim yok. Sokakta merdiven altlarında yaşam mücadelesi veriyordum. Allah razı olsun kaymakamlığımız el uattı ve şuanda otelde yatıp kalkıyoruz, karnımız doyuyor.
CANAN ERKMEN: 40 yaşındayım. Yüzde 80 engelliyim. CANAN ERKME: 68 yaşındayım. Celaliye'deki belediyenin kontenyırında kalıyordum. Evim barkım bir gelirim kimim kimsem yok. Allah bizlere el uzatanlardan razı olsun. Umarım bu hizmetleri hep devam eder.
KORAY YILERİ: 65 yaşındayım. 1980 ihtilalinde görevden uzaklaştırılan bir öğretmenim. Devlet babadan bana emeklilik için yardımcı olmasını bekliyorum. ZEKİ KÖMÜ: 60 yaşındayım. Yüzde 75 engelliyim. 25 yıldır Büyükçekmece'de yaşıyorum. Felç geçirdim. Evsiz işsiz kimsesizim.
ERSOY VE FARUK KANTEPER: 38 ve 40 yaşında iki kardeşiz. Epilepsi hastalarıyız. Arada bir garsonluk yapıyoruz. İlaç tedavisi görüyoruz. Her zaman bakıma ve yardıma ihtiyacımız var. Allah yardımcı olanlardan razı olsun.
MEHMET UYGUNALP: 65 yaşındayım. Kapalıtaş'ta kıymetli taşlar işleyicisiydim. İşlerim iyiydi. Babam Büyükçekmece'de pastane açınca ben de buraya yerleştim. Sonra herşey ters gitmeye başladı. 1979 doğumlu kzım ve 1980 doğumlu oğlum Almanya'da yaşıyor. Eşim beni terk etti Antalya'da bir zengin ile evlendi. Bir anda kimseiz ve işsiz kaldım. O zamanki belediye başkanı Ali Çebi bana sahilden bir büfe verdi. İdare ediyordum.
Ancak 1994 seçimleri sonrası başkan seçilen Hasan Akgün ilk benim büfemi yıktı. Başkan Akgün'e defalarca ulaştım abana 50 lira verdi gönderdi. Yardımcı olmadı. Aqua Marine'in yanındaki boş alanda yaşıyorum. 20 yıldır sokaklarda yaşıyorum. Allah razı olsun bizlere bu hizmeti verenlerden. İnşallah referandum projesi değildir. Referandumdan sonra da bizlere sahip çıkarlar. Mehmet Mert
Büyükçekmece
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.