Mantıklı ve adaletli insanlar başkalarını suçlamadan öncelikle kendilerini sorgulamalıdır. Akıllı insan kendine sorar; Acaba oyumun hesabını sorabiliyor ve oyuma sahip çıkabiliyormuyum?

Yoksa siyasi partileri fanatizmin tarafları, seçimleri ise müsabaka alanı olarak görüp “ne olursa olsun fark etmez benim oyum bellidir”, diyen, tutucu partililermiyiz?

CHP’de parti içi seçim(2003/2012) sürecinde ilk etap olan Mahalle seçimleri hemen hemen birçok yerde izledim. Peşinden yapılan ilçe seçimlerinde oy kullanan delegeleri gördükçe içim acımıştı. Bu delegelere bakıp düne kadar tanıyıp ta bildiğimiz CHP ile uzak yakın hiçbir alakası olmayanları görünce şaşkınlığımız bir kat daha çoğalıyordu. Hele ki bırakın kendini; birde oğlunu kızını delege yazanları görünce içiniz bir kat daha acıyor şaşkınlığınız katmerleşiyor! Vahlarınız ve keşkeleriniz çoğalmaya başlıyor! Çok iyi biliyorsunuz ki ebeveyni partili değil çocuğu nasıl olsun!

Düşünün son yıllarda her atanan il ve ilçe başkanları ya kendi, ya da yanına aldığı ekip başları ile delegeleri belirledi. Daha sonra “kendi seçtikleri tarafından kendini seçtirdiler”.

Şimdi soruyorum size; Kendi yaptığı delegeyle il ve ilçe başkanı olmayan kaç tane başkan tanıyorsunuz?

Hadi bakalım partinin önünü açmak istiyorum diyenler, partide demokrasi istiyorum diyenler var mısınız? “Önce mevcut üyeleri güncelleyin.” Her şey saydam olsun. Üyeler özgür iradeleriyle delege seçebilsin ve bu üyeler birileri tarafından yapılmış olan zorunlu listelere değil çarşaf listelere oy versin. İşte o zaman oy verecekleri delege adayları da sadece parti üyesi değil gerçek partili olur. Hem parti daha demokratça yönetilir, hem birileri de nispi temsil yetkisini görüp ayağını denk alır.

Üye; bir toplumu, kurumu kuruluşu çeşitli bağlar ile bir araya getiren kişilere denilir!

“Peki, siyasi partilerde üye olmak için hısım akraba, tanış olmak mı gerekli yoksa gönül birliğimi? Bu durumu içselleştirerek bir üye güncelleştirilmesi yapılmalıdır!”

Ben dürüstüm namusluyum kendimi değil partimi düşünüyorum diyenler çıksın ortak bildirge imzalasınlar.

Var mı bunda bir yanlışlık?

Kimse merak etmesin bunu yapan il, ilçe başkanlarının ve yöneticilerinin heykelini yapar bu partiler! Tersinde ise bu günkü gibi kısır döngü hep devam eder.

Bugün tüm siyasi partilerde her üye “ben ne yaptım, ne yapmalıyım” demelidir. Ya da bu güne kadar yapılmayan fakat yapılması gerekenleri tartışmamalıdır.

Belki ülke genelinde son iki seçimdir iyi oy alabiliyor. Yerel seçimler tamamen konjektörün gölgesinde bir seçim olmuştur, yoksa özellikle mahallelerde kayda değer bir seçim çalışması yapılmamış halkın önüne projelerle çıkılmamıştır. Sarıgül faktörüne rağmen halkın AKP ye olan tepkisi CHP ye oy olarak pek tesir etmemiş bunun yanı sıra 2009 da İstanbul’da başlayan Kemal Kılıçdaroğlu heyecanı 2014 yerel seçimlerinde de Ülke genelinde CHP hanesine yazılmaya devam etmiştir.

Evet, bu duruma objektif baktığımızda 2009 yerel seçimlerine bir kaç gün kala ortaya çıkan sade bir yurttaş son yıllarda parlamış hatta birkaç yıl önce adını bile bilmediğimiz bürokratlıktan gelme Kemal Kılıçdaroğlu isimli bir vatandaş efsane olup CHP’ye başkan halka umut olmuş. İşte böyle bir heyecan, değil İstanbul, Türkiye’yi gümbür gümbür salladı. Ne yazık ki o günkü genel başkanın hırsı yüzünden hedefe ulaşamamıştı!

CHP’yi iktidar olma heyecanı sarmalı ve gerekirse tüm örgütlere ve partililere heyecan verecek önderler görevlendirilmelidir. Emeğe hak ettiği değer verilmeli CHP’nin iktidar olma heyecanı yaratılmalıdır.
Bazı CHP’li ilçe örgütleri varoşlardan oy alamamıştır nedeni araştırılıp sorgulanmalıdır.

Bunun için CHP’nin çalışan somut proje üreten erdemli gerçek partili üyelere ihtiyacı var. İşçi için, Köylü için, memur için, öğrenci, Öğretmen, esnaf için ne gibi projeler üretmelidir,

Kendi içindeki partililerini sorgulayan, sorgulatan hatta takip ettiren değil, sahiplenici ağabeylik ablalık yapabilen üyelere ihtiyacı var.

Onurlarıyla yöneticilik yapmış kişileri sırf yetki bende diye karalamak için birilerinin arzusu üzerine disipline veren ve verdirtenlere değil Partilisinin karalamaya karşı dur diyenlere ihtiyacı var!

Elli sene iktidar olmamış CHP, bir elli sene daha olmasa ne olur diyenlere değil, CHP iktidar olmalıdır diyenlere ihtiyacı var!

Parti beni ben partiyi kullanıyorum deyipte koltuğunda bayram yapanlara değil, koltuğu çıkarı için kullananlara dur diyenlere ihtiyacı var!

CHP’nin kazanma ihtimali olan adayları partiden kaçıranlara değil, onlara sahip çıkanlara ihtiyacı var!

Partiden bir tek ben seçileyim bir ben olayım edeyim diyenlere değil, Çoğulcu demokrasiyi kucak açanlara ve paylaşımcı yöneticilere ihtiyacı var!