Sosyal Demokrat partiler, ne zamanki proleter devrimlerden vazgeçip burjuvaziyle belli bir ortak noktada buluştu. İşte o andan itibaren Sosyalizmi istemekten uzaklaşıp, kapitalist dünya içinde burjuvaziyle kardeş kardeş yaşamaya razıyız, Yeterki siz bizim, yani tabanımız olan emekçilerin bir takım sosyal haklarının kazanımına karşı çıkmayın. Bizde burjuvazinin olmadığı topluma gidişi en azından bir süreliğine engeller, emek ile sermayenin aynı platformda yaşamını sürdürmesini sağlarız dedi!

Ancak 20. Yüzyılda eski kapitalist sistem ile minimum sorunla yan yana olabilen Sosyal Demokrasi ne yazık ki; özellikle SSCB’nin çöküşünden sonra, yenidünya düzeninde ısrar eden neo liberal vahşi kapitalizmle hiçte uyumlu bir dönem yaşayamadı.

Neo liberal kapitalizm özellikle tek kutuplu dönem olan bu dönemde iyice fütursuzlaştı. Sosyal Demokrat Partileri başkalaştırmanın yolunu aradı.

Dayatılan yenidünya düzeninde Alman Sosyal Demokratları, İngiliz İşçi Partisi ve bunlara benzer birçok Sosyal demokrat parti gibi Baykalist CHP’de durum değiştirdi.

Ne yazık ki Baykalist CHP, durum değişikliği ile stratejik bir hata yapıp merkez sağa kayarken, AKP onun bıraktığı varoşlara sol sloganlarla yaklaşarak oralarda yıkılmaz kaleler ördü!

“Kaybedenler kulübünde sıkılan, buradan ayrılmak isteyen bir CHP, yaptığı bu önemli yanlışlardan biran evvel dönerek ‘Daha Fazla Sol’ deyip, düşük gelirinin yaşadığı kentlerin varoşlarına girmeli.

Köylüye muhakkak ulaşmalı. Demokrasi diyen aydına, sendikal hakkımı istiyorum diyen işçiye, okumak istiyorum diyen öğrenciye, çocuklarıma yemek yapmak istiyorum diyen anneye, evime ekmek götürmek istiyorum diyen işsiz babaya çare olmalı.

Kalan günlerimi rahat yaşamak istiyorum diyen emekliye, itilip kakılmak istemiyorum diyen boşta gezere, müdürün emir eri olmamak için sendika istiyorum diyen memura derman olmalı.

Ortalama gelirde en az alan bu kesimle kucaklaşmayıp bu kesimin hakkını aramaya başlamazsa veya başladığı halde inandıramazsa, CHP asla iktidar olamayacaktır.”

Yukarıda saydığımı bir takım olması gerekenleri ise CHP, sosyal demokrat bir parti, Sosyal Demokrat partilerinde merkezin solunu temsil eden sol görüşlerin tamamının örgütlendiği bir çatı partisi olduğunu, tek sesliliğin partide gelişmezcilik olup, parti içi mücadelenin tüzük ile garanti altına alındığı bir parti olmalıdır.

Evet, merkezde aradığını bulamayan CHP, muhakkak yüzünü sola dönmeli ‘Daha Fazla Sol’ demeli.

Bunu yerine getirmek içinde önünde bir fırsat yerel seçimlerdir.

Önümüzdeki ilk seçim olan yerel seçimlerde bölgesel farklılıkları iyi gözeten bir CHP iktidar umudu olabilir.

Bunuda ancak varoşlara daha fazla sol diyen adaylar, gelir durumu daha yüksek olan yerlere ise çağdaş aydın adaylar ile seçime girmelidir.

Aksi durum geçmişte kaybedilen tecrübelerdir.

Peki, mevcut yapı “daha fazla sol” der mi?

Bizce deme ihtimali azda olsa var.

Ancak onların demesine gerek yok.

Yukarıdan bir talimat bekleyen “daha fazla sol” diyenler başarılı olamazlar.

Daha fazla sol diyenler muhakkak tabandan tavana doğru örgütlenmeli.

Bu örgütlenme işi ise bugün kendine “sol kanat” diyenlerle asla olmayacaktır.

Onlar “ne şiş yansın ne kebap” dedikçe bu iş asla olmaz.

Onlar önümüzdeki dönem yerel koltuklara aday oldukça beklentilerini terk edip slogan söyleminin dışına asla çıkmazlar.

En doğrusu tabandan tavana örgütlenmeyi yürekten isteyenlerle bu yola çıkılmalı!

Demek ki; bu yol, bizim yolumuzdur. Öyleyse; “Daha Fazla Sol” diyenler safları sıklaştırın…