Sözünü ettiğim fotoğraftan birincisi,vahşi terör örgütünün baş sorumlusu Apo’nun posteri altında Kandil’de örgütün lideriyle örgütün TBMM’deki uzantısı milletvekillerini bir arada gösteren fotoğraftır.Toplantının yapıldığı yer,sınırımızdan 180 km. uzaklıktaki K.Irak topraklarıdır.BDP Milletvekillerinin buraya geliş,daha doğrusu gönderiliş sebebi,terörist başının İ                mralı’dan yazdığı mektubu örgüte getirip,örgütün cevabi mektubunu alıp Apo’ya götürmek.

750 bin kişilik ordusu;topu,tankı,helikopteri,uçağı hatta büyük paralar vererek satın Aldığı insansız hava araçları olan Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin otuz yıldır gidemediği,gidip de yerle bir edemediği Kandil’e,terörist başının mektubunu götürmekle görevlendirilen ulaklardan kimisi mercedesle kimisi de uçakla giderek örgütün karargahında, Apo’nun posteri altında toplantı yapabiliyorlar.

Yıllardır gazeteciler de buraya kolayca gidip örgütün liderleriyle röportajlar yapıyorlar ama 30 yıldır PKK ile mücadele eden,ettiğini söyleyen Türkiye Cumhuriyeti Devleti,her nedense örgütün karargahının bulunduğu bu yere gidemiyor,gidip de o karargahı berhava edemiyor.

Ülkeye hükümet edenler,bunu nedenini Türk milletine izah etmeden,PKK ile mücadele ettiklerini,terörü bitirmek istediklerini söyleyemezler,söyleseler de inandırıcı olamazlar.

Gelelim ikinci fotoğrafa.Bu fotoğraf da küçültücü,aşağılayıcı ve kahredicidir.Eşkıya yıllardır elinde esir tuttuğu ve devletin enselerine çöküp kurtaramadığı memurlarını kendi kuralları ve raconu içinde dağdan düze indiriyor, tek sıra halinde ve imza karşılığında devletimizin yetkililerine teslim ediyor.Yani koca devlet orada üç-beş çapulcuyla sözleşme imzalıyor.

Bu durum,eşkıyanın elinden kurtulanlar ve yakınları için sevindirici olsa da milletimiz ve devletimiz için onur kırıcıdır,alçaltıcıdır.ülkeyi yönetenler de bunun farkında oldukları için ortaya çıkıp da bu resim üstüne konuşamadılar,seyrine mecbur kaldıkları ve milletimize seyrettirdikleri bu durumu savunamadılar. Çünkü bu tutsakları devlet kurtarmamış,kurtarmak için girişimde dahi bulunmamış;bunları örgüt,propaganda aracı olarak kullanmıştır.Bu eylemiyle örgüt,devletçe muhatap alınarak  devletten devlet muamelesi görmüştür.Devleti takasa zorlamıştır.Nitekim devlet bu olaydan sonra PKK’nin şehir eşkıyası tutuklu KCK militanlarını  sessizce ve parça parça serbest bırakmıştır.

Ömürlerini terör örgütü PKK ile mücadele ederek geçiren,bu uğurda ölen,sakat kalan askerler ağır cezalara çarptırılırken;aydınlar,yazarlar,akademisyenler zindanlara tıkılırken şehir eşkıyası serbest bırakılmakta;eşkıyanın başı İmralı’da hükümetin yol haritasını belirlemektedir.

Terör bitsin,bitirilsin ama teröristin önünde diz çökülerek değil!