Belli ki Kılıçdaroğlu bu kadarını yapabiliyor.Ülkenin ve halkın sorunlarına etkili,inandırıcı çözümler bulamıyor.Ekonomiyi,eğitimi,sağlığı,ulaşımı,tarımı içine düşürüldüğü çıkmazdan kurtaracak politikalar üretemiyor.Halka umut veremiyor.Partinin sayın delegeleri de duruma el koyup partideki yönetim krizini çözemiyor.

Partinin hiç milletvekili bulunmayan Doğu ve Güneydoğu illeri delegeleri monoblog olarak,”ben Dersimli Kemal’im”diye haykıran,Yerel Yönetimler Özerklik Şartını tanıyacağız”diyen Kılıçdaroğlu’nu destekliyor.Onun yönetme biçimini eleştiren,dilini ve üslubunu yetersiz bulan,mevcut siyaset yapma biçimiyle partinin iktidar alternatifi olamayacağını iddia eden parti içi muhalefet de etkili olamıyor.Gelmekte olan tehlikeyi delegelerine anlatamıyor.

Bu durumda geriye,bu parti yapısıyla ve yönetim kadrosuyla seçime gitmek kalıyor.Kılıçdaroğlu milletvekillerine,”el ele vererek, fikir birliği  ederek çalışalım,seçime hazırlanalım”diyor.Partideki neoliberallerle milliciler arasında kan uyuşmazlığı olduğunu bildiği halde böyle diyor.Bu,partideki sorunu görmemek,olmayacak duaya amin demektir.İki grubun ayrı yolun yolcuları oldukları referandumda da,Cumhurbaşkanlığı seçiminde de görüldü.2015 seçimlerinde de böyle olacağı bilindiği  halde Kılıçdaroğlu nafile konuşuyor.Onun aklındaki başka.O,politika üreterek değil de,bu zamana dek sağda siyaset yapmış popüler kişileri partiye,partinin üst yönetimine alarak ayakta durmaya çalışıyor, onlardan medet umuyor.Bunların partiye oy getireceğini sanıyor.Onu bu rüyaya,etrafındaki klik inandırıyor.

Olabilir.Bu da bir yoldur.Bu yolu Baykal hatta Kılıçdaroğlu da birkaç kişiyle de olsa denediler fakat hiçbir sonuç alamadılar.Buna rağmen Kılıçdaroğlu daha çok sayıda popüler sağcılarla bu yöntemi yeniden denemek istiyor.Israrlı.Eğer Kılıçdaroğlu bu yöntemin partiyi büyüteceğine inanıyorsa-ki öyle görünüyor-ona bu fırsat verilmelidir. Bu,ülkenin ve laik Cumhuriyetin elden gitmesi pahasına bir denemedir ama elden ne gelir? Felaket İran’da da böyle göz göre göre geldi.Almanya’da faşizm de…

Ben diyorum ki:Halk Partisi’nin iktidar olmasını isteyen herkes eşe-dosta sorarak,araştırarak,meclis kayıtlarına bakarak önceki yıllarda özellikle dinsel sağda siyaset yapmış,o cenahta tanınmış fakat CHP’ye hiç bulaşmamış hatta sola karşı durmuş kişileri Kılıçdaroğlu’na önermeliler.Bunlar,Sezgin Tanrıkulu,Mehmet Bekaroğlu örneklerini de göz önüne alarak bu işi behemahal yapmalılar.Çünkü bu kişiler partide hiç beklenmedik bir oy patlaması yaparak partiyi öne geçirebilirler.Bir partili olarak ben üzerime düşeni hemen yapıyor,Kılıçdaroğlu’nun şu sayın kişileri derhal partiye,hatta partinin üst yönetimine almasını öneriyorum:

Eski Anap Genel Başkanı Mesut Yılmaz,Yurt Partisi Genel Başkanı Saadettin Tantan,Bağımsız Türkiye Partisi Genel Başkanı Haydar Baş,Erdoğan’a tahammül edemeyerek partiden ayrılan eski AKP’liler: Abdüllatif Şener,İdris Bal,Mir Dengir Fırat,Ertuğrul Yalçınbayır ve üç dönem engeline takılarak meclise giremeyecek olan  diğer tüm AKP’liler…

Bu ünlüleri partiye alarak 2015 seçimlerine girecek olan Kılıçdaroğlu,doğru yapıp yapmadığını seçim akşamı görecek ama o zaman çoktan iş işten geçmiş olacak.Olan da ülkeye olacak.