İnsan, iradesini yitirip başkalarının rotasına girerse özgür karar veremez olur.Her söylediği diğeriyle çelişir.Bu çelişkilerini tevile çalışırken daha da batar.Gülünç ve güvenilmez duruma düştüğünü kendisi de fark ettiği için kızar,kükrer,bağırıp çağırır.
Erdoğan bu durumdadır.Dün söylediklerinin bugün tersini söyler ve yaparken,halk nezdinde düştüğü durumu gördüğü için öfkelidir.Düne kadar,”teröristle mücadele,siyasetle müzakereedeceğiz” derken bugün teröristin başıyla İmralı’da elçileri aracılığıyla oturup görüşüyor.Ama Erdoğan’a göre bu görüşmeyi kendisi değil devlet yapıyor(!). Devleti yöneten ve yönlendirenin hükümet olduğunu bilmediğimizi düşünerek,kendisini bu işten sıyırmaya çalışıyor.Yani Erdoğan,”teröristlerle hükümet olarak ben görüşüyorum,bunu da şunun için yapıyorum” diyemiyor.
O,aleyhine gelişen havayı değiştirmek için ortaya,Türkiye gündemiyle ilgisiz konular atıyor.Mesajı alan yalaka-yandaş medya da buna balıklama atlıyor.

Erdoğan en son,Sultan Süleyman’ın hareminden sonra BDP’lilerin dokunulmazlığının kaldırılması ve idam konusunu diline doladı.Türkiye günlerce bunlarla meşgul edildikten sonra her şey bir anda bir kenara itilerek İmralı canisiyle görüşmeler ön sırayı aldı.Terörist başının ayağına elçiler gönderilerek 30 bin kişinin katili,”barışı sağlayacak adam” ilan edildi.Ondan himmet beklendi.

Erdoğan’ın bu girişiminden önce bu cani,hazırlanan senaryo gereği çok masum,suçsuz,didar biri olarak tanıtıldı.Bu aklama-paklama işi o denli abartıldı ki,Başbakan Yardımcısı Arınç,onu masum göstermek için,”onun yerinde olsam ben de dağa çıkardım”diyebildi.Dedikten sonra da her zamanki yaptığını yaparak tevil yoluna gitti.

Terörle bir yere varılamayacağı,silahla hak elde edilemeyeceği,teröristlerle devletin asla bir masaya oturmayacağı lafları bir anda unutularak,yedi düveli dize getirmiş olan koskoca Türkiye Cumhuriyeti Devleti silaha teslim oldu.Devlet,hükümet aracılığıyla terörist başının ayağına gidip ondan,barışa öncülük etmesini talep etti.Terörü yok etmek yerine onunla uzlaşmak istedi.Bu arada jest olsun diye terörist başının menüsü zenginleştirildi,doktor sayısı artırıldı,odasına plazma televizyon konuldu filan.
Ortada tek bir PKK’nin olmadığı,bu örgütün aynı zamanda kara para aklayan ve uyuşturucu ticareti yapan bir şirket olduğu,bu şirket içinde değişik emperyal odakların söz sahibi olduğu,ve en önemlisi büyük patronun barışa izin vermediği bilindiği halde,hükümet-İmralı tiyatrosunun sahneye konmasının nedeni siyaset yapmak,bu yolla barış yaratılacağı algısıoluşturmak,Başkan seçilebilmenin zeminini hazırlamaktır.
Türk milleti,yedi yüz bin kişilik orduya sahip Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni terör çetesi karşısında acze düşüren işbirlikçilerin oyunlarınıbozacak, halklar arası barışı mutlaka sağlayacaktır.Bunu,ipleri emperyal güçlerin elinde olan teröristleri halktan soyutlayarak başaracaktır.