Bir eğitim kurumu düşünün bu bir üniversitenin Avcılardaki kampüsü olsun.

Bu kampüsün yemekhanesinde de bu yazacağımız konu geçsin.

Evet, sevgili okurlar bu kampüsün yaklaşık 70 işçisi çalıştıkları firmanın nerde ve hangi unvanı taşıdığını bilmiyorlar.

Bir kısmı kısa ismini dahi bilmezken, şirket merkezinin adresini hiçbiri bilmiyor.

Aldıkları ücret tepeden tırnağa tamamı için asgari ücret.

Aile indirimleri tam verilmiyor.

İşçiler önlerine gelen her kâğıdı nedir ne değildir bilmeden imzalıyor.

Sabah 8 de giren akşam saat 20 de paydos ediyor.

Yaklaşık 4 saat fazla çalışan personele kesinlikle fazla mesai ücreti verilmiyor.

Düşünün; Bu işçilerin başındaki müdür ameliyat oluyor işinden olma korkusundan 1 gün dahi istirahat etmeden işinin başına geçiyor.

Sürekli ayakta durmaktan patır patır bayılan işçiler hemen diğer işçiler tarafından gizlenmek zorunda kalınıyor.

Bayılan işçi işten çıkartılırken yavan ekmeğinden olmasın diye diğer işçilerden hiç kimse ses bile çıkartamıyor.

Okullar tatil olunca patrona yakın birkaç kişi hariç tümü işten çıkartılıp bir bölümü yeni sezonda geri alınırken performansı düşük veya biraz dik başlı olanlar geri alınmıyor!

Giriş ve çıkış saatlerini belirleyen kart basma olayı yılardır olmamış, kısacası böyle bir uygulama yok.

Bu durumu üniversitenin yetkilileri de bilmesine rağmen bir gizli güçten korkuyorlar. Kimse ses çıkartamıyor.

Fazla mesainin tek çözümü üniversite kapısında kimsenin müdahale edemeyeceği giriş çıkışta kart basılan bir cihazın konması olduğu kesinken bu üç kuruşluk cihaz yukarıdaki fazla mesainin belgelenmemesi için konulmuyor.

Konulmasını isteyenler ise bir anda susmak zorunda kalıyor.

Bu susmanın nedenini ise kimse bilemiyor.

Bu yazımız aynı zamanda bölge çalışma müdürlüğüne ihbar niteliğinde olup dikkate alınır düşüncesindeyiz.

Bir söz derki; “Tavuklaştırılmış Toplumlar, önüne atılan yemi gagalarken, arkalarından yumurtalarının alındığının farkına bile varmazlarmış”…