Yan yana iki yol, arada sadece kısa bir ara mesafe var.

İkiside İstanbul’dan Ankara’ya gidiyor.

Birisi; günün tüm teknolojik ve ahlaki taraflarını almış, sadece insana değil doğaya da saygılı.

Gerekli yerlerde tünel açılmış, gerekli yerlerde hayvanların karşıya geçişi sağlanan hayvan yaya geçiş yolu yapılmış.

Park ve yakıt istasyonu sayısı oldukça yeterli. Asfalt doğaya uygun.

Üzerinden geçen araçların egzos emisyon limitleri kontrol altında.

Yol boyunca emniyet şeritleri mevcut.

Sürücüler araç sürme zamanına/mesafesine uyumlu.

Diğeri ise; çukurlarla dolu, asfalt doğaya zararlı. Yayalara, hayvanlara ve doğaya saygısız.

Yol yamalarla dolu. Göz boyamak için yapılmış tamiratlar tuzaklarla dolu.

Sinyalizasyon hiç yok. Trafik kontrolü berbat. Kontrolörler rüşvet yiyor.

Yeterli park ve yakıt istasyonu yok.

Kamyonlar şerit değiştirirken kontrolsüz. Egzos salınımı doğaya zararlı.

Kavşaklar kontrolsüz. Virajlar tehlikeli. Sürekli kazalar oluyor!

Kısacası şu; Ankara’ya kadar ulaşsın da nasıl ulaşırsa ulaşsın.

İki yolda Ankara’ya gidiyor!

Doğru mu?

Doğru, ikiside Ankara’ya gidiyor!

Ancak!

Gidişlerden ikisinden biri her haliyle “doğru” gidiş. Diğeri ise doğru yere “yanlış yol” kullanarak gidiştir…

Evet, Paralel iki yol hiçbir zaman birleşmez!

twitter.com/HasanHINISLI