Sol, İnsan olmanın farkındalığıdır!

Sol, “ahlaklıdır, nezaketlidir, terbiyelidir”.

Sol, dayanışmadır, “ben” demekten uzaklaşıp “biz” demektir.

Sol, “emeğe” saygıdır, “paylaşmaktır”.

Sol, “yaşadığı dünyaya ve diğer canlılara” saygılıdır.

Sol, “mazlumun” yanında yer alıp “ezene” karşı durmaktır.

Sol, “kolektivizmdir”.

Sol, “Mankurt’laşmaz” aksine “Diğergâm’laşır”(Diğerkâm)!

Sol, “Milliyetçi” değil “Halkçıdır” ve “halkların kardeşliğini” savunur!  

Sol, “Yurtsever” olduğu kadarda “Evrenseldir”.

Sol, “Emperyalizme, Faşizme ve her türden gericiliğe” karşı olmaktır.

Sol, “savaşı” reddeder, “barışta” ısrarcıdır.

Sol, “öteki” yaratmaz “birleştirir”.

Sol, tüm “kültürlere” saygılıdır, “dayatmacı” değildir, olmamalıdır!

Sol, kadirşinastır, ahde vefalıdır, hatırlıdır, saygılıdır.

Sol, bilimdir, kendini “bilgiyle” taçlandırır.

Sol, yenilikçidir, çağdaştır.

Sol, yaşayacağı “çağ”da etkindir, onun mücadelesini verir!

Sol, “Bireysel” çıkarları “toplumsal” menfaatin önüne koymaz!

Sol, “ya hep beraber, ya hiç birimiz” demektir.

Sol, “koltuğa”, solcu “rant’a” teslim olmaz(!)

Sol, sokaktaki “işsiz”, fabrikadaki “işçi”, tarladaki “köylü”, masada başında “memur”, alanlarda “biber gazı, cop” yiyendir!

Onun içindir ki parti liderine itaat etmez, ancak saygı gösterir, asla “büyüklerimiz” siyasi "büyüklerimiz" diyerek makam sahiplerini yüceltip kendini küçültmez.

Emeği “önemserken” sermayeye “teslim olmaz”. Sol “saygıyla yağcılığı” birbirine karıştırmaz. “Sol” kültürü “düzen” kültürüne değişmez.

68 kuşağı dünyada, 78 kuşağı ise Türkiye’de solun en masum olduğu dönemdir.

Dağ gibi solcu gençler yaşayabilecekleri halde canlarını halka adamış ve ölüme gitmişlerdir.

Yağlı urganların karşısında onları eğmeyen; ne yüce bir ulviyet, ne maneviyat, nede sadakattir! Sadece yeni bir dünya umududur!

İşte bahsettiğimiz bu solcular, bu coğrafyanın yüzyıllardır süre gelen kültürünün, ahlakının devrimci düşünceyle, aydınlanma değerleriyle, felsefeyle, sanatla sentezinin ürünüdürler.

Maraş’ta ana karnında katledilip, Madımakta yandılar. Gazide kör kurşunlara geldiler. Gezi Parkında Tomaların kimyasal suyuna, tonlarca gaz bombasına karşı durdular.

Nesimi olup derileri yüzüldü, Hacı Bektaş da semaha durup, Konya’da sema döndüler.

Halk hikâyelerinde dedem korkuttular, köroğluydular. Darağacında Pir sultan, Serez çarşısında Bedrettin’diler.

Manilerin, ağıtların, bozlakların, türkülerin, bu ülkenin engin hoşgörüsünün geleneklerinin bu çağa yansımasıydılar.

Mevlevi’ydiler, Bektaşi’ydiler, filozoftular, bilgeydiler, engin gönüllüydüler, ahlaklıydılar, erdemliydiler.

Ve öncelikle bilimin yolunda aklın insanıydılar elbette.

Toplumun ancak sosyalist bir eğitimin ve kültürün aracılığıyla, bilimin öncülüğünde ahlakı gerçek özüyle yaşamda var edebileceğini kavramışlardı…

İşte onlar; İstikbali yaranmakta sanıp parti “büyüklerimiz” siyasi "büyüklerimiz" diyerek makam sahiplerini yüceltip kendilerini küçültmediler!

Sol, “protokole” karşıdır, “hiyerarşiyi” önemser.

Sol, “itaatkâr” değil, “asidir”.

Sol, “yağ” çekmeyi bilmez, “başkaldırır”.

Sol, “değerdir”, solcu “değerlidir”!

Sol, Türküne, Kürtüne, Zaza’sına, Çerkez’ine, Arnavut’una, Ermeni’sine, Rum’una, Boşnağına, Alevi’sine, Sünni’sine, Hanifi’sine, Şafisine, Katoliğine, Müsavisine, Ortodoks’una, Yezidi’sine, Ateistine vs. ayrımsız ve etnik kimliğe dayalı olmayan bu ülkeyi seven yurttaş bilinçli, vatandaşlık hakkının azınlık hakkından daha kutsal ve özgür olduğunu kabullenmiş özgürlükçü bir sistem ister!

Şimdi CHP üst yapısına soruyoruz; Biz “daha Fazla sol” adına “Sol Taraf” tayız.

Peki, siz bunun neresindesiniz?