Efendim bu şeref ne acayip, ne ucuz, ne menem bir şeymiş!

Bu aralar her yerde her sergide, sokakta, caddede, meyhanede, kerhanede velâkin bilumum kâr hanede almış başını gidiyor.

Meyhanede şerefe kalkan kadehler kerhanede unutulur. Her hanede şerefli insanlar baş bırakır nam salar olmuş.

Şerefi önce kendimizde arayalım dedik, sonra başkasına hiç bakmadan etmeden hatta tınmadan sözlükte olmazsa ansiklopedilerde aramaya geçtik.

Kendimize sorduk; Topluma zarar veriyormusun? Cevap sizden geldi; faydan var zararın yok.

Başkasının hakkını yiyormusun?  Hayatımı zor idame ettirdiğime göre olasılığı bile söz konusu değil.

Saygılımısın, saygınmısın? Saygılı olduğumu biliyorum, saygınlığıma siz karar verin!

Bizce şerefli insan; Topluma zarar vermeyen aksine faydalı olup belden aşağı vurmayan, özel sınırlardan içeri girmeyen, özeline girdirmeyen, arsızlık haksızlık namussuzluk yapmayan, yapamayacağı işlere söz vermeyen, hastanın yaşlının çocuğun kısacası güçsüzün hakkını yemeyen, suiistimal etmeyen toplamın özetidir…

TDK na göre Şeref; Başkasının, birine gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, onur…

Şeref Arapçadan dilimize yerleşmiş; Türkçesi onur olan içinde itibar anlam taşıyan isim!

Bir kişiye, bir düşünüşe, bir eyleme, bir başarıya yüksek değer vermekten doğan özel bir duygu. Özellikle ahlâk değerlerine karşı duyulur. Ahlâk felsefesinde Kant'la dahada önem kazanmıştır. Kant ahlâkın temelini “ahlâk yasasına saygı”da bulur.

Değeri, üstünlüğü, yaşlılığı, yararlılığı, kutsallığı dolayısıyla bir kimseye, bir şeye karşı dikkatli, özenli, ölçülü davranmaya sebep olan sevgi duygusu ve bu duygunun yeşerdiği ahlaka saygılı olan şerefli insanlar, hürmet, ihtiram. İnsanlar sana, sen insanlara saygıyı yitirdiğinizde yandığınız bittiniz, on paralık oldunuz demektir.

Şeref, Türkiye’de kullanılan 353. İsimmiş.

Diğer insanların gösterdiği saygıya dayanan kişisel değer, onur.

Erdem, gözü peklik ve yetenekle kazanılmış iyi şöhret.

Büyüklük, ululuk, üstünlük anlamına gelen erkek adıdır.

İnsan olma erdemlerinin tümüne sahip olmak.

Başkalarını rahatsız etmekten çekinme duygusu.

Dini literatürde ise; Şeref, yücelik, büyüklük, Allah katındaki üstünlük demektir.

Onsuz sağ olmak ne demekse…”