TDK’ya göre Diktatör; Bütün siyasi yetkileri kendinde toplamış bulunan kimse.

Otokratik bir iktidar, hükümet biçiminde, yönetimin diktatör olan tek bir birey tarafından yönetilmesi türüne diktatörlük deniliyormuş.

Hükümet yönetimindeki tek bir kişi veya küçük bir grup tarafından denetlenebilen insanlar. Bu durum zor kullanılarak veya miras yoluyla edinilmiş olabilir. Bu tür diktatörler halklarını özgürlüğe kavuşturmaya çalışmış veya kavuşturmuş olabilir.

Günümüzdeki kullanımında ise; Diktatörlük, hukuksal olarak ülkelerin Anayasalarında veya devlet içerisindeki diğer politik ya da sosyal faktörler tarafından sınırsız bir liderlik imkânları kazanan, otokraside mutlak üstünlüğü bulunan yöneticilerdir.

***

Başbakan Erdoğan diyor ki “Ben diktatör olacağım birisi kalkacak bana diktatör diyecek. Onun vay haline. Çünkü diktatörlüğün mizacında, karakterinde bu tür şeylere tahammülü yoktur, anında götürürler.”

Bu ülkede Başbakandan habersiz kuş kanat dahi çırpamıyor, rüzgâr dahi eserken tereddüt geçiriyorsa, bu işte bir iş var demektir.

Gazeteciler, yazarlar, karikatüristler yazdıklarını çizdiklerini “aman birinin gözüne batmayalım da Silivri’ye yol almayalım” diye on sefer gözden geçiriyorlarsa!

Yerel yöneticiler verecekleri her kararda “Başbakan acaba buna ne der” diye onlarca kez düşünüyorsa.

Boğaz köprüsüne, oto yollara yerel yöneticiler değilde Başbakan karar veriyorsa.

Gezi parkındaki polise İstanbul un yerel emniyet gücü yerine, içişleri bakanı vali aracılığıyla Başbakan “bitirin bu işi” diyorsa!

Bakanı, valiyi uluorta azarlıyorsa!

İnsanların yaşam tarzına karışılıyorsa!

Kaç çocuk doğuracağına karar verip bunu çeşitli fonlarla desteklemeye kalkıyorsa!

Suriye’ye çatıyorsa!

Mısır’a ağlıyorsa!

Roboskide sessiz kalıyorsa!

En ilginci ise kendi memleketinde öteki yaratıyorsa!

Bazen halkın karar veremediği anlar vardır, hani şu evrensel hukukun karar verdiği!

Bazende halkın söyleyemediği vardır, günü gelince söyleyeceği gibi! İşte o gün yakındır. Son sözü halk söyleyecek!