Araplarla ilgili bizim ülkemizde çok şey söylenir. Hatta bazı ayrımcı sözcükler Arapları küçümseme aşağılama yöntemi haline gelmiş ve adeta atasözlerine dönüşmüştür.
Sık kullanılan başlıca sözler şöyledir.
-Anladıysam Arap olayım
-Arap eli öpmekle dudak kararmaz
-Arap gibi olmak
-Arap saçına dönmek
-Arap yağı bol bulunca kıçına ve başına sürermiş
-Fotoğrafın Arabı
-İçtin şarabı  …..tin Arabı
-Ne Şam’ın şekeri ne Arab’ın yüzü gibi.

Son yıllarda ülkemizde olup bitenleri görüyor duyuyoruz da biz millet olarak yukarıdaki sözlerle aşağıladığımız Araplar kadar tepkili ve duyarlı mıyız acaba?
1916-18 yıllarında İngilizlerin kışkırtmasıyla Osmanlıya karşı ayaklanan Arapların ayni dinin mensubu askerlerimizi İngiliz kurşunlarıyla nasıl arkadan vurduklarını tarihçiler açık şekilde yazmışlardır.
İngiliz casusu Lawrence’nin efsane gibi anlatılan Türk düşmanlığı ve Arapları örgütlemesi çevirdiği düşmanca dolaplar Osmanlı askerlerini arkadan vurmak için kurduğu pusular Yemen çöllerindeki şehitlerimiz gidip gelmeyenlere yakılan türküler bu gün hala dillerdedir. Bunlar ilkokul tarih kitabını okuyan herkes tarafından bilinir.
Araplar Müslüman olmalarına rağmen bizi İngilizlerle Fransızlarla bir olup arkadan vurmuşlardır. Ulusal kurtuluş savaşında Komünist Rusya dan ekonomik ve siyasi destek görürken Suudilerin dedelerinin İngilizlerle Ermenilerle bize karşı çirkin oyunlar içinde olduklarını bilmeyen yoktur.    

Yine Kıbrıs çıkarmasında ve sonrasında KKTC’nin tanınmamasında ki tavırları bellidir. Kabe de ki Osmanlı savaklarını otele dönüştürmüşler ve şimdide peygamberimizin mezarına el uzatmaya çalışmaktadırlar.
Yüz yıldır hakimiyetini sürdüren krallık sülalesini demokrat bir yönetim gibi gören siyasi iktidarımızın ve kadının insandan sayılmadığı bu ülkede ki kadınların yaşamına özenen kadınlarımızın, ülkenin çocuklarını onlara benzetmek için milli eğitim bakanlığını çağın yüz yıl gerisine taşıyan mili eğitim bakanımızın kulakları çınlasın.
Bu gün Suudi Arabistan Katar Kuveyt hariç Tunus’la başlayan Libya Mısır ile bizim desteğimiz ve eş başkanlığımızla sürdürülen Arap baharında sıra Suriye de dir. Suriye BOP’un sondan üçüncü halkasıdır.
Orta doğuda çizilen haritaların gerçekleştirilmesi için geride bu cehennem baharının son iki halkası kaldı.
Biri Türkiye diğeri de İran.

Bu sorumsuz dış politikalar yakın bir gelecekte bizi de İran’ı da içine alacak mezhep ve etnik çatışmalara sürükleyecektir.
Arapları aşağılama aracı olarak söylenen sözleri sıralarken aslında onların ülkelerindeki diktatörlere karşı birlikte hareket tarzlarını, verdikleri toplumsal tepkiyi saygıyla karşılıyorum.
O aşağıladığımız küçümsediğimiz insanların duyarlığına şapka çıkarmamak elde değil.
 Aslında kurmak istedikleri İslami diktatörlük olsa da Tahrir meydanında İskenderiye ve Trablus meydanlarında toplanan milyonlarca insanın duyarlılığını seyrederken Türk milleti olarak üzerimize serpilmiş ölü toprağına şaşıyorum.