Bize göre yazar dünyanın en duyarlı ve duygulu insanıdır!

Yazar her şeyden önce özgür iradesiyle kendi düşünüp kendi yazar!

Yazar, çağdaştır, ilericidir, bilgedir, halkının el feneridir aydınlık geleceği yazar!

Yazar gördüğü her haksızlığı babası olsa yazar, sömürüyü, yolsuzluğu, yoksulluğu yazar! Sefaleti yazar. Halkının içinde bulunduğu zorlukları yazar!

Yazar, hırsız politikacının, üçkâğıtçı tüccarın, sahte din adamının, maskesini düşüren onları teşhir edendir. Onların oyunbozanıdır!

Yazar halkının çıkarlarını, kendi çıkarlarından üstün tutandır!

Halkı açlık içinde kıvranan, yoksullukla inim inim inleyen bir ülkede yazar; “Temas ve mesafe” ilkesine sadık kalmak için şaibeli yemek, ziyafet eğlence gibi toplantılara katılmaz, Hediye kabul etmez, rüşvet gibi verilen tatillere icabet etmez!

Yazar ülkesini ve halkını sevdiği için ülkedeki çirkinlikleri sergiler. Haklı davasından asla vazgeçmez! Yazar hapse atılır bu yüzden ve asla ödün vermez, yazdıklarından pişman olmaz!

Yazar, objektif olmalıdır. Yeni ve güzel bir dünya kurulması için kelepçe korkusundan arınmış olmalıdır!

Yazar toplumun zaaflarını ortaya çıkarıp ve bu zaafların nasıl tedavi edileceği alternatifini üretir!

Yazar, yazılarında sosyal adaletsizlikleri, zengin fakir arasındaki uçurumu, bozuklukları ve dengesizlikleri yazandır. Sıcacık odasında bilgisayarının başında “molla google’ın” desteğinde ahkâm peşinde koşmayarak aksine soğukta aç, sefil yaşayanları unutmayandır!

Yazar patronunun alacağı ihaleler hatırına kalemine fren yaptırmaz. Hatta bunları hiç düşünmez bile!

Yazar birlikte yürüdüğü dostum dediği yol arkadaşlarının lükse kapılıp paraya teslim olmasına aldırış bile etmeden doğru bildiğini yazmaya devam etmelidir!

Yazar aç kalır, açık kalır, evsiz barksız kalır hatta eşi çocukları terk edecek duruma gelse dahi paraya teslim olup dışarıdan dayatma yazı yazmaz!

Yazar sisteme muhaliftir. Lakin muhalif olmak adına halkının değerlerine ulviyetine saldırmaz. Yazar iktidara muhalif olandır. İktidara yakın olan, ona övgüler düzen, ya da iktidardan, beş paralık çıkar alacağım diye, halkın ezilmesine sömürülmesine sessiz kalmaz!

İyi bir yazar tüm haksızlıklara, yolsuzluklara, yoksulluğa karşı direnmeli kaleminden ödün vermemelidir. Kalemini asla nakite çevirmemelidir. Ahlaki erozyonu, pislikleri, çürümüş değerleri, rezaleti, soygunları, hırsızları ve arsızları çekinmeden yazmalı ve güce tapan kişiliği erozyona uğratılmış ahvalin bilinçsizce el etek öptüğü güçlüleri teşhir etmeli!

Her insan gibi yazarında yakınlık duyduğu veya üyesi olduğu bir siyasi parti veya siyasi çizgi olabilir lakin yazar objektif olup “*temas ve mesafe” ilkesine sadık kalmalıdır. Mensubu olduğu partiyi ise okurları bilmelidir!

* Gazetecilikte, "temas ve mesafe" denilen bir olgu vardır. Gazeteci haber kaynağına, en sağlıklı bilgiye ulaşmak adına “temas” etmek zorundadır, ama aradaki “mesafe”yi her zaman çok iyi ayarlaması gerekir. Aksi durumda, meslek ilkelerini ve kişiliğini refüze edecek ilişki tarzları gelişir. Gazeteci, mesafeyi iyi ayarlayamazsa haber kaynağı tarafından yönlendirilme hatta kullanılma tehlikesiyle karşı karşıya gelebilir.