1-Bunlar kendilerini,dünyayı güçlerini gösterecekleri arena olarak görürler.Kendi kararlarına aşırı güvenirler.Başkalarının önerilerine ve eleştirilerine asla katlanamazlar.Yargıya hesap vermek istemezler,yalnız Tanrı’ya karşı sorumlu olduklarına inanırlar.
2-Narsisttirler.Bencildirler.Görüntülerine aşırı önem verirler.Tek başlarına karar verirler.Aldıkları kararların yanlışlığını görseler de,şişkin egoları nedeniyle bundan geri dönmezler.
3-Yalnızdırlar,hastalıklı tutumları yüzünden hızla yalnızlaşırlar.
4-Ülkelerinin çıkarlarıyla kendi çıkarlarını aynı görürler.
5-Kavgacıdırlar.Dilleri bozuktur,argo kullanırlar.Hakarete meyyaldirler.
6-Tanrı’nın kibir ve kibirliler hakkındaki yasaklayıcı buyruklarını bildikleri halde,nefislerine hükmedip bu ilahi buyruğa uymazlar.
ALLAH İNDİNDE KİBİR
Kuranı Kerim’de birçok yerde kibirden söz ediliyor.İnsanların kibirden uzak olmaları emrediliyor.A’raf Suresi 146.ayette;“Yeryüzünde haksız yere büyüklük taslayanları ayetlerimden uzaklaştıracağım.”
Zümer Suresi 60.ayette;”büyüklük taslayanlar için cehennemde yer mi yok?”
Mümin Suresi 76.ayette;”Büyüklük taslayanların kalacağı yer ne kötüdür.”deniyor.
Nisa Suresi 36.ayetinde Allah,kibirlenenleri ve övünenleri sevmediğini söylüyor.Çünkü Allah nezdinde hırs,haset,kibir şeytanın vasıflarıdır.Şeytan büyüklenip kibre kapıldığı ve Allah’a karşı geldiği için lanetlenmiştir.
Lanetlenen,şeytanla birlikte kibirdir,kibirlilerdir.Yunus Emre’nin,Mevlana’nın yaşadığı bu topraklarda sevgi,barış,hoşgörü türküleri söylenmelidir.Böbürlenmek niyedir?700 yıl öncesinde Yunus Emre demiş ki: “Sen sana ne sanırsan başkaya da onu san
Dört kitabın manası budur eğer var ise.”
Mevlana’nın yedi öğüdünden biri de kibirlenmeme üstünedir.Yunus’u da, “tevazuda toprak gibi ol” diyen Mevlana’yı da anlayamamışız.İmam-Hatip kültürü buna yetmiyor işte.
