Son birkaç aydır kendimizi siyaset içinde fazla yorduk. Şimdi sıra yeniden yazmaya geldi...
Evet, eylemlerin en büyüğüdür yazmak.
En şaheseridir yaşamın varlığına katkı sunmak.
Sonuna kadar, dibine kadar yazmak.
Ancak doğru yazmak, kandırmamak.
Çıkar menfaat uğruna, ego yapmak adına değil, menfaatsiz çıkarsız bir dünya adına nefsini, kibrini yenerek çalmadan, çırpmadan, durmadan doğruyu yazmak!
Onu, bunu, falanı, feşmekanı, bilmem. Ben kendi adıma konuşayım.
Hiç sevmedim yalakalık yapan dallamaları!
Hak etmeyen, içimin elvermediği bir insandan asla övgüyle bahsetmedim.
Onu göklere çıkarmadım.
İnsana kişiliği, bilgi, birikimi, kültürü ve yeteneği oranında değer verdim.
Doğrucu Davut oldum, öylelerini de savundum. Zaten yazılarımın tamamı internette mevcut.
Kısacası adam gibi adamlara değer verdim.
Veya öyle sandım!
Bu sebeplerden dolayıda beni seven “siyaset adamı” az sayılır. Azdır çünkü mevcut durumda adam gibi adamların siyasetteki sayısı oldukça azaldı.
Evet, sevgili okurlar biz bu dallamalarla "alkolsüz" kafa bulmaya devam edeceğiz.
Lakin bu arada azda olsa hangi partiden olursa olsun “adam gibi adam” olupta siyaseti erdem bilip idealleri uğruna ortaya çıkan şahısları da nefesimiz yettiğince, dilimiz döndüğünce tükenmez kalemimizle hiç kimseden çekinmez korkmaz olup “işte adam” diye yazıyoruz, yazmaya da devam edeceğiz.